Hou op met haten op calorieën

Eerder vandaag sprak ik met iemand over voedsel en één ironisch aspect van onze voedselcultuur in het algemeen. Ik heb een boerderij - naast dit internetbaantje - en ik ben ook blut. Het was een moeilijk jaar voor de landbouw en al mijn tomaten (de primaire verdienende plant van de groenteverbouwer) zijn ver over hun tijd. Ik had ze een maand geleden moeten kunnen verkopen en nu iedere dag steak kunnen eten. Anyway, ik eet net zoals vele anderen zonder geld vrij verschrikkelijk: noodles, McDonald's, goedkoop wattenbrood in de uitverkoop, dat soort dingen. Ik heb wel voedsel van de boerderij: pepers, komkommers, courgette en boerenkool. Het smaakt allemaal fantastisch en het is voedsaam op een boel verschillendee niveaus. Maar het is niet voedzaam genoeg om van te overleven. Het mist allemaal calorieën, relatief gezien.

Al deze supergezonde boerderijdingen hebben zo goed als geen calorieën. Een komkommer eten is wat dat betreft bijna hetzelfde als een glas water drinken. De anderen zijn een beetje beter, maar niet veel. Een zomercourgette heeft misschien 15 calorieën, terwijk ik als actief buitenpersoon zo'n 3,500 calorieën per dag verbrand. Dat is hoeveel energie ik nodig heb om te kunnen leven. Als ik niet genoeg eet, verbrand ik vet en uiteindelijk spierweefsel. Op dat moment gaat het om verhongering, als het lichaam spierweefsel in plaats van voedsel of vet om gaat zetten in glucose om het lichaam van energie te voorzien. Het hart is ook een spier, en dat is hoe verhongering je dood maakt: het hart houdt er door een combinatie van spierverval en het uit balans raken van de vochthuishouding.

Ondervoeding is wereldwijd de grootste doodsoorzaak. Het gaat niet om een tekort aan vitamine C (hoewel vitamine- en mineralentekorten ook dodelijk kunnen zijn), het is uithongering door het bovenstaande - een gebrek aan calorieën, wat leidt tot de dood door hartfalen, opportunistische infecties of minder vaak voorkomende dingen. Ooit zal ik mijn eigen eerstewereld-hongersnood verhaal delen, maar voorlopig volstaat de mededeling dat het ellendig is en dat je waarschijnlijk beter kan verzuipen of neergeschoten worden. Echt.

Ik had ooit een gesprek met iemand die niet wilde geloven dat een calorie überhaupt telt als voeding, laat staan als het meest cruciale element ervan. He hebt vitaminen en mineralen nodig voor een heleboel redenen - zoals voor het behouden van de juiste chemische balans, het regelen van de stofwisseling, enzymen helpen hun werk te doen, etc. - maar calorieën zijn de brandstof voor de oven. Absoluut niets in je lichaam werkt zonder ze. Een calorie staat voor ongeveer 4 joules aan energie die gebruikt kan worden voor elke denkbare taak: het samentrekken van de hartspier, het afvuren van neuronen, het repareren van weefsel, enzovoorts.

Het hele concept van "calorievrij" is één van de meest deprimerende dingen van de post-vanalles maatschappij. Ik heb een hekel aan het tegen mensen aan preken over wat de "juiste" manier van eten is. Eten is in onze maatschappij één van de raarste dingen aan ons mensen als diersoort, niet sex (misschien wel het minst rare) of informatieopslag. En de slechte naam die calorieën voortdurend krijgen opgespeld is misschien wel het meest deprimerende aspect ervan. Als we nou maar deze ene vervuiler uit ons dieëet kunnen verwijderen kunnen we gezonder leven, is de gedachte soms. Maar calorieën zijn juist te gek. Niet dood gaan is te gek. Ik zou liever een wereld met overgewicht willen dan één waarin men bang is voor de basiseenheid van voedzaamheid. Dit is een afwijking die dieper ligt dat welk ander probleem ik dan ook kan bedenken. Het grootste deel van de wereld is nog steeds bezig met overleven, terwijl de eerste wereld kampt met een ander probleem. En het ligt zeker dieper dan eetgewoonten.