De meeste mensen die een dode muis in huis aantreffen willen het zo snel mogelijk de vuilnisbak in kieperen. Maar Sien van Look had een ander idee toen zij vier jaar geleden haar eerste muis ving. Het voelde respectloos om het levenloze lichaampje van het dier achteloos bij het afval te gooien. Daarom besloot ze het te conserveren in giethars en het een ereplek in haar slaapkamer te geven. Die eerste vangst in haar appartement in Amsterdam was het begin van een merkwaardige collectie. Sien bewaarde namelijk vier jaar lang alle muizen die ze in haar huis ving. In de vriezer, netjes opgeborgen in tupperware. Voor het afstudeerproject voor haar opleiding designLAB aan de Gerrit Rietveld Academie besloot ze haar bevroren muizenfamilie een tweede leven te geven – in de vorm van een leren fetisj-look.
Advertentie
In het eerste jaar van haar opleiding experimenteerde Sien al eens met de muizen in haar werk. “Ik wilde spelen met de gedachte dat de muis in menig huishouden zo’n beetje een vast onderdeel is geworden van het interieur,” vertelt Sien. “Ik verwerkte ze daarom door middel van giethars in alledaagse objecten zoals bestek, een bord en een soepkom.” In de jaren die daarop volgden, liet ze de muizen in haar werk even achterwege. Toch bleef haar verzameling zich nog altijd uitbreiden. In haar examenjaar besloot ze de gevulde tupperware-dozen tevoorschijn te halen om aan haar inmiddels enorme collectie een nieuwe invulling te geven. “Ik bedacht me dat ik in mijn basisjaar met de muizen was begonnen en het mooi zou zijn om er weer mee af te sluiten – om de cirkel rond te maken.”
Toen ze aan haar afstudeerproject begon, zag Sien steeds meer gelijkenissen tussen haarzelf en haar harige vrienden – zelf heeft ze opvallend felgekleurd haar en een beetje een alternatieve kledingstijl. “Het zijn eigenlijk een beetje punkertjes, net als ik. Het zijn nachtdieren, ze doen wat ze willen en komen je huis binnen of je het nu wilt of niet,” lacht Sien. Geïnspireerd op de mode uit de Amsterdamse technoscene, ontwierp Sien drie items waar iemand met een leer-fetisj wel z’n bed voor uit zou komen. Handschoenen, motorlaarzen en een bodysuit, waarin het punk-karakter van zowel Sien als haar muizen wordt weerspiegeld. Alles maakte ze van oud leer en suède dat ze op het Waterlooplein vond. Voor de afwerking maakte ze gebruik van studs en felgekleurde geverfde muizenhuiden. Deze zijn op de handen en voeten geplaatst zodat het lijkt alsof de muizen langs het lichaam omhoog kruipen.
Advertentie
Sien leerde het villen en looien van de muizen zichzelf aan, met behulp van video’s die ze op internet vond. Dat proces bleek een flinke uitdaging, want na jaren verzamelen was ze toch best gehecht geraakt aan de beestjes. “Ik heb er mezelf echt nog twee weken mentaal op voor moeten bereiden. Toen ik mezelf er eindelijk toe gezet had heb ik nog twee uur boven het muisje gehangen voor ik er het mes in kon zetten. Het blijft een klein schattig dier.” Wat vier jaar geleden tussen Sien en haar muizen begon als een haat-liefdeverhouding, was met haar eindproject uitgegroeid tot een curieuze, maar hechte band.
Toen Sien haar werk tijdens de afstudeerexpositie presenteerde, reageerde een aantal toeschouwers in eerste instantie geschokt. Maar na het verhaal achter de items te hebben gehoord, bleek niemand een probleem te hebben met de muizenbontjes. Tijdens de afstudeertentoonstelling van Rietveld staat dan ook duidelijk bij haar presentatie vermeld: ‘No animals were killed for the purpose of this project.’ “Ik ben natuurlijk niet de straat op gegaan om op muizen te jagen,” vertelt Sien. “Ze zijn allemaal gevangen in mijn eigen huis.”De foto’s die deel uitmaken van het project ‘Trashures of Amsterdam’ zijn op Sien haar slaapkamer geschoten. De plek waar de muizen zijn gevangen, gevild, verwerkt en uiteindelijk gedragen. Na vier jaar verzamelen is de cirkel rond. Op de vraag of Sien hiermee het muizenhoofdstuk afsluit, antwoordt ze: “Ik ben nog steeds muizen aan het verzamelen. Op de dag van mijn eindpresentatie heb ik zelfs nog een muis gevangen, best symbolisch toch? Ik heb de muis in een doosje gedaan en die zit nu weer in de diepvries. Het blijft raar voor mij om ze weg te gooien. Dus ik ga gewoon door met mijn uit de hand gelopen hobby.”
Advertentie
