Psy-Fi in Friesland is een uitstekend festival om jezelf te verliezen in hallucinerende drugs

Er komt een punt in je leven dat je het allemaal wel gezien hebt, en je niet meer naar een festival gaat ‘voor de muziek’, maar gewoon, om lollige dingen mee te maken. Dit bracht me op een psytrancefestival. Psy-Fi, met als ondertitel ‘Out of the Void’, duurde grofweg van donderdag tot dinsdag en werd gehouden in een recreatiegebied net buiten Leeuwarden. Ik ging op zaterdag en sliep een nachtje op de camping.

Op papier klonk het fantastisch. Op de website las ik dingen als ‘ambient forest’ en ‘healing garden’. Er zouden lasershows zijn, 3D-projecties, ‘mushroom ceremonies’. Er kwamen 15.000 bezoekers, uit 84 verschillende landen, uit een subcultuur waar ik niks van begreep maar erg nieuwsgierig naar was. Je begrijpt mijn enthousiasme om dit mee te willen maken.

Ik wist wat psytrance was tot iemand het aan me vroeg en ik niet verder kwam dan: eh, ja, gewoon zoals trance, maar dan met hippies. Heel kort: de stroming is afkomstig uit Goa (in India) waar al decennialang mensen naartoe gaan om spirituele ervaringen op te doen. Ergens in de jaren negentig kwam elektronische muziek in opkomst, vond haar weg naar Goa, en na een tijdje bestond er psytrance.

Veel liedjes volgen een vast stramien: monotone baslijn met een nerveus synthgeluidje – vaak een kruising tussen een didgeridoo en een mondharp – gevolgd door een mannenstem die iets zegt over een geheimzinnige kracht die ergens is losgekomen. Festivals zijn een plek waar je naartoe gaat om te ontsnappen aan het dagelijks leven, en op Psy-Fi nemen ze dit erg serieus. Alles is erop gericht om je in een andere staat van bewustzijn te krijgen. Hierbij word je geholpen door visuals en lichtprojecties, fluorescerende kunstwerkjes, de muziek, kraampjes waar je truffels kunt kopen en een hele zwik tipi’s waar je aura ‘getuned’ wordt, of je lichaamsenergie met behulp van een kristallen bol vibreert op een bepaalde frequentie.

Ik giechel smalend om homeopathie, maar een therapie die gebaseerd is op de Lord of the Rings-trilogie vind ik wel indrukwekkend.

Overdag ziet het terrein er fleurig uit, maar zodra het donker is, licht er van alles op onder blacklights. De maan is vol, gigantisch en een beetje rood, en overal lopen mensen verkleed als druïden, sjamanen en bomen. Af en toe voeren ze een gesprek over belastingaangiftes, of iemand vraagt of er nog tijd is om te mediteren.

De stages zijn allemaal relaxed, met als uitschieter een groot fort gemaakt van hooibalen en klei. Dat is ook het enige object op het festivalterrein dat niet lijkt op iets dat met een grijparm werd opgetild uit India en hier is neergezet. Het fort lijkt op een prehistorisch bouwwerk en stemt overeen met de omgeving. Tegelijk werkt het hooi geweldig isolerend. Buiten de muren is het doodstil en het is moeilijk te geloven dat het binnen compleet losgaat. ‘s Nachts worden er steampunkgerelateerde beelden geprojecteerd op het fort, en het lijkt soms alsof de muren trillen en smelten.

Dit isoleert geluid dus heel goed. Geen idee hoe het zit met brandveiligheid.

Er zijn momenten dat ik denk: wow, ik wil hier volgend jaar wel vier dagen naartoe. Er zijn momenten dat ik me stierlijk verveel, het beu ben en naar huis wil. Als ik de volgende ochtend uit mijn tent kruip, zie ik een jongen met een Abercrombie & Fitch-shirt staan, en ik ben eventjes dankbaar om iets ‘normaals’ te zien.

Ik loop een beetje rond over de camping. Een hoop mensen kamperen op een parkeerterrein. Daar staan ook veel busjes waarvan het lijkt alsof er niet alleen in gekampeerd wordt, maar ook gewoon in gewoond. Het is overigens niet helemaal duidelijk waar de camping precies eindigt en begint: zelfs op het festivalterrein staan her en der tentjes. Het is een janboel, van het prettige soort.

Minder gezellig maar des te chaotisch zijn de sanitaire voorzieningen. Meer dan een stuk of vijftig Dixi’s heb ik niet gezien. Dat is met 15.000 bezoekers vragen om problemen. In de meeste toiletten kruipt de stront dan ook gezellig over de rand heen, met als gevolg dat mensen de bosjes induiken om te kakken, wat vervolgens weer leidt tot mensen die in de poep trappen. Tel daar nog eens bij op dat ongeveer de helft van de festivalgangers schoeisel ziet als iets dat uitgevonden is door de overheid om het volk te onderdrukken, en je weet wel hoe laat het is. Dit zijn de momenten dat ik erg blij ben dat ik hier maar kort verblijf.

Het linkermeisje was in de poep gaan staan. Ze lieten zich er gelukkig niet door uit het veld slaan.

Is het aan te raden om naar een psytrancefestival te gaan? Ja. De sfeer is goed, en als je een plek zoekt om jezelf te verliezen in hallucinerende drugs is dit echt een geweldige bestemming. Het hele new age-gebeuren moet je wel voor lief nemen. Als je liever zo lang mogelijk helemaal waus naast een speaker wil staan, kun je misschien beter wat verder van de bewoonde wereld reizen, ergens in een bos in Moldavië bijvoorbeeld.