Ik ging naar een workshop om te leren klaarkomen zonder aanraking

Liggend op de grond beeld ik me in dat er een rood licht uit mijn perineum schijnt, terwijl ik met mijn heupen halve cirkels door de lucht trek. Om mij heen kreunen twaalf onbekenden die hetzelfde doen. Ik doe mee aan een Energygasmworkshop en probeer een handsfree orgasme te bereiken met enkel de kracht van mijn eigen geest.

Onze instructeur Gayatri Beegan loopt blootsvoets heen en weer door de zaal. Ze draagt een zwarte kanten blouse en tie-dye legging. "Concentreer je op de rondgang van je ademhaling! Adem in door je neus, en adem uit door open mond!" Ik staar naar het witgeschilderde plafond boven me en doe mijn best om niet te hyperventileren.

Op deze stormachtige middag ben ik in Zuid-Londen om verslag te doen van een tantrische workshop. We naderen het hoogtepunt van de sessie. Het visualiseren dat er een rood light uit onze basischakra straalt (rond de bilnaad) is de eerste stap in het proces van het bereiken van een energasme.

Gek genoeg vind ik het geen moment beschamend om seksgeluiden te maken in een kamer vol mensen. We hebben er al drie uur op zitten. Het eerste deel van de cursus hebben we besteed aan het opbouwen van een vertrouwensband met de andere deelnemers, en het leren van de technieken om een energasme te bereiken. Ik voel me best relaxed.

Toen ik eerder die middag aankwam bij de workshop was dat heel anders. Voordat de workshop begon nam ik Gayatri even apart, en vertelde haar dat ik doodzenuwachtig was, en dat ik de hele weg erheen redenen had bedacht om niet te hoeven gaan. Gayatri, een tengere vrouw van halverwege de veertig, stelde me met een warm Schots accent en een brede glimlach gerust.

"Ik had hetzelfde voor mijn eerste energasme," verzekert ze me. "Ik moest het doen als onderdeel van mijn training bij [de bekende tantrabeoefenaar] Barbara Carrellas, en ik zag er nogal tegenop. Ik was zo bang dat ik er als een zoutzak bij zou liggen terwijl iedereen een fantastische ervaring had, en dat het heel gênant zou zijn. Maar het energasme maakte iets geweldigs in me los; ik had een visioen waarin ik kamers vol mensen naar een orgasme leidde. Sindsdien heb ik deze workshop aan meer dan vierhonderd mensen gegeven."

Ik vraag wat de grootste groep was die ze geleid heeft. "Waarschijnlijk zo'n vijftig mensen, die allemaal op hetzelfde moment een orgastische ervaring hadden. Dat was iets heel bijzonders." Ze staart glazig de verte in, in gedachten verzonken. Ik slurp aan mijn chaithee. Op dat moment beginnen de deelnemers binnen te druppelen. Ze plaatsen hun yogamatjes in een halve cirkel rond de kamer. Ik klets met een roodharige vrouw met hasma-oorbellen, die zegt dat ze zou willen dat mensen zich minder schaamden tijdens een orgasme. Vervolgens begint ze eerdere tantrasessies met Gayatri op te hemelen.

Het merendeel van de aanwezigen, een groep die varieert van twintigers tot mensen ver boven de zestig, heeft al eerder een les bij Gayatri gevolgd, bij festivals of bij tantracursussen. Wanneer ze binnenkomen, spreekt Gayatri ze bij hun voornaam aan en geeft ze een opvallend lange knuffel.

We gaan in een halve cirkel op de grond zitten, en stellen onszelf aan elkaar voor. Ik leg uit dat ik hier ben om een artikel te schrijven, maar dat ik alleen mijn eigen ervaring zal beschrijven – een basisvoorwaarde om mee te mogen doen aan de les. Na de voorstelronde vertelt iedereen aan de rest van de groep wat ze vandaag hopen te bereiken. Ik sluit mijn ogen: 'Ik zweer dat ik open blijf staan voor de ervaring.'

Nu beginnen de vertrouwensoefeningen. We worden gevraagd om een andere deelnemer aan te kijken. "Verwelkom ze met je ogen!" spoort Gayatri ons aan. Langdurig oogcontact maken met een volslagen vreemde voelt eigenaardig intiem. Ik vecht tegen de aandrang om te lachen als ik een groenharig meisje verwelkom in mijn ogen.

We oefenen chakra-ademhaling en leren om onze energie te richten op de individuele chakra's in ons lichaam. Dat betekent: inademen door je neus en uitademen door je mond, zonder tussenpozen – Gayatri noemt het "circulair ademhalen." Na de oefening sluiten we onze ogen, en stellen we ons een heel universum voor, ronddraaiend in het topje van onze pink.

Dit is het punt waarop ik merk dat ik moeite begin te krijgen met het hele gedoe. Ik doe niet aan mindfulness of tantra, en zo lang stilzitten is ongekend voor mij. Ik merk dat ik me begin af te vragen of ik mijn tas niet te dicht bij de verwarming heb laten staan en de garnalensalade die erin zit zal bederven. Ik probeer de gedachte te verdringen – alsof ik een overvolle koffer dicht probeer te duwen – en richt me weer op het visualiseren van de melkweg in mijn vingertopje.

Na twee uur hebben we theepauze, en daarna beginnen we meteen met wat bewegingsoefeningen. Gayatri drukt op play en Marvin Gayes Let's Get It On begint te spelen.

"Draai met je heupen. Teken de vorm van een acht!" buldert ze. "Zeg mij na: Ik ben sexy!"

"IK BEN SEXY!" roep ik, terwijl ik maniakaal met mijn heupen stoot.

"Nu richt je je op de persoon naast je, en zegt: JIJ BENT ORGASMISCH!"

Ik stuiter op en neer als een obsceen loterijballetje en schreeuw: JIJ BENT ORGASMISCH!" naar een onopvallende man met een brilletje. Ik vind het geweldig.

Ik zit er helemaal in, dus ik ben teleurgesteld als Gayatri de muziek uitzet en naar ons gebaart dat we overeind mogen komen.

Na ademhalen, energie en beweging, is geluid het laatste onderdeel van een energasme. Dit betekent dat we onze orgastische geluiden moeten oefenen in een groeps-chant, geleid door Gayatri.

Luister, ik kan dit wel voor je beschrijven, maar wat is het punt? Het klonk precies zoals je denkt dat het klonk. Ik deed mijn ogen dicht en zette een monotoon brulgeluid in, alsof ik bezig was met een pornofilm voor blinden.

Nadat ik het laatste onderdeel van een energasme onder de knie heb (het samentrekken van de musculus pubococcygeus, een hangmat-achtige spier tussen je schaambeen en stuitje), ben ik klaar om eindelijk zelf energasmes te krijgen. Gayatri geeft ons een demonstratie. Ze schuift een schapenvacht in het midden van de cirkel. Er gaat een zucht door de zaal als we toekijken hoe ze handsfree tot een stevig orgasme komt. Ik weet honderd procent zeker dat het echt is.

De sfeer is totaal niet sexy. Ik denk de hele tijd hoe cool het is dat Gayatri zo lekker in haar vel zit, en hoe onze maatschappij ervoor zorgt dat zelfs praten over seks fout voelt. Ik herinner me wat die vrouw met haar oorbellen eerder zei over het taboe rond orgasmes doorbreken. Nu snap ik wat ze bedoelt.

Het is ondertussen donker buiten en de kaarsen in de studio begin te flikkeren, terwijl we ons op onze matjes voorbereiden op het energasme. Op de achtergrond schalt sjamaanachtige muziek door de speakers. We stoten met onze heupen terwijl we denken aan het roodgloeiende licht uit ons chakra. Gayatri loopt rond en geeft aanwijzingen, zoals wanneer we moeten ademen en wanneer we onze spieren moeten samentrekken. We moeten nóg harder zingen.

Ik begin een heerlijk gevoel door mijn lichaam te voelen en ik word licht in mijn hoofd. De studio lijkt warm en verwelkomend. Ik voel me zweven. Ik ken dit gevoel. Ik hou van dit gevoel. Beste lezers, ik viel in slaap.

Ik schrok wakker toen Gayatri met een grote glimlach een dekentje over me heen legde. Ik vraag me af of ze doorhad dat ik in slaap was gevallen. De rest van het klasje is nog aan het bijkomen van hun energasme. Ik voel me fantastisch. Ik houd van dutjes.

Iedereen die ik spreek, vertelt me dat ze iets diepgaands hebben meegemaakt. Ik moet wel vermelden dat een energasme iets anders is dat een seksueel orgasme – als je een gast bent, krijg je dus geen klodders in je broek. Eerlijk gezegd denk ik dat iemand die meer openstaat voor zo'n ervaring (ondanks mijn beste voornemens) waarschijnlijk met een beter resultaat naar huis zou gaan. Ik ben sowieso het type dat overal in slaap valt, en het stappen de avond ervoor hielp ook niet echt mee.

We sluiten af met een gebed voor vrede. Terwijl ik in een kamer vol vreemden sta, voel ik iets geweldigs. Een bepaald gevoel verbindt de mensen in deze ruimte. Het is geen vriendschap, maar eerder een soort van eensgezindheid. Compassie.

Voordat ik vertrek, geef ik iedereen een stevige en lange knuffel. Het voelt niet als een lange knuffel, het voelt gewoon fijn. Als ik dan toch iets heb geleerd vandaag, dan is het hoe ik een goede knuffel moet geven.