De zelfgekroonde koning van de festivals zoekt tetten en heel veel liefde

Op Sziget liepen we Roger van Loon tegen het lijf, ofwel ‘Crazy festivaldude met de regenboogtrui en de tientallen festivalbandjes!’. Dat is namelijk de naam van de 17.642 fans tellende Facebook-pagina die aan hem geweid is. De kans dat je ooit met Roger op een festival stond is groot. De 52-jarige Belg struint namelijk al zeven jaar alle mogelijke festivals af. In ruil voor een biertje vertelde hij ons alles over zijn passie voor festivals, zijn passie voor tetten en over zijn ex-vrouw die er vandoor ging met “zo’n sportschoolfiguur”.

Mooie kroon! Heb jij jezelf tot koning van de festivals gekroond?

Dat ging per ongeluk. Drie weken geleden vond ik die kroon op een festival, ergens op de grond. Ik zag hem liggen en dacht: “Fuck, zo’n mooi ding, dat gooi je toch niet weg?”. Sindsdien heb ik hem op. Nu ben ik er zeker van dat uitgerekend ik die kroon moest  vinden en hem verdien. Ja, ik ben de koning van de festivals.

Hoe is je hobby begonnen?

Minirok in Neerpelt, zeven jaar geleden. Mijn dochter vroeg of ik haar op kon komen halen daar. “Nee, ik wil je niet op komen halen”, zei ik, “ik wil met je mee”. Zo is het begonnen.

Ga je vaak met je dochter?

Dat heb ik een paar keer gedaan. Mijn dochters zijn mijn alles, maar toch ga ik liever alleen naar festivals. Als ik met mijn dochters of met vrienden ga moeten ze vaak op mij wachten omdat ik veel met mensen praat en met ze op de foto ga. Dat is niet altijd leuk voor ze.

Wat doe je als je niet naar festivals gaat? 

Niet veel, ik ben twee jaar geleden arbeidsongeschikt verklaard nadat ik mijn auto total loss gereden had. Toen moest ik mijn baan als sorteerder van tweedehands kleding opgeven. Buiten het festivalseizoen spaar ik geld en in de zomer maak ik alles op aan festivals.

Wat vind je familie daarvan?

Mijn vrouw heeft me tien jaar geleden verlaten voor zo’n sportschoolfiguur, dus daar hoef ik geen rekening meer mee te houden. Die gast was een vriend van mij, hij gaf me pinten en versierde ondertussen mijn vrouw. Ik was er kapot van, van de scheiding, en het doet nog steeds zeer. Ze was de liefde van mijn leven, maar ze was ook lastig om mee te leven. Voor mij is een glimlach al genoeg, maar zij was nooit tevreden, met niks niet.

Voelde je je beter door naar festivals te gaan?

Nadat ik een paar jaar na de scheiding festivals ontdekte ben ik helemaal opgebloeid. Festivals hebben mij uit de put geholpen.

Zoek je op festivals een nieuwe vriendin?

Ik wil af en toe best neuken, maar ik hoef geen relatie. Geen gezever en gezeik meer, dat heb ik al gehad. Ik wil affectie, maar knuffelen kan ik met iedereen. Sommige vrouwen reageren alleen zo arrogant. Ik zei daarnet nog tegen een vrouwtje, een Hollandse, dat ze mooie tetten had. Deed ze meteen arrogant. Dan denk ik: ik mag wel zeggen dat je mooie ogen hebt, maar als het om borsten gaat moet ik mijn mond houden. Ik hou gewoon veel van vrouwen en dan zeg ik dat tegen ze. In echte liefde geloof ik nog steeds, ik weet dat het bestaat, maar ik wil niet oud worden met een huismus. Ik wil iemand die meegaat naar festivals en die als het even kan mooie tetten heeft.

Maar wat is er nou precies zo leuk aan festivals? 

Ik beleef hier de tijd van mijn leven. Het geluk wat ik hier ervaar is niet te evenaren. Leeftijd doet er hier niet toe, het gaat om het gevoel dat je krijgt als je er heen gaat. Alleen maar positiviteit.

Ga je dit leven nog lang volhouden?

Nee, dat kan niet op deze manier. Ik beleef festivals te intens. Ik slaap bijna niet, terwijl ik niet eens drugs gebruik. Puur omdat ik teveel adrenaline in me heb om te slapen. Dat kan niet gezond zijn. Na een festival ben ik het nog dagen aan het herbeleven. Dan kijk ik naar die bandjes, en dan herinner ik me zoveel moois. Het maakt me niet zoveel uit wat er na mijn dood gebeurt, maar met die bandjes ga ik mijn kist in.

TEKST: SANDER ROKS

FOTO'S: EMIL PABON