Waarom je door hardlopen niet altijd van je buikvet af zal komen

Breng wat tijd door aan de zijlijn van een willekeurige marathon en je zult niet onder dit vreemde fenomeen uitkomen: hardlopers die toch vooral heel slank zijn – met armen en benen als stokjes – hebben soms een buik die opmerkelijk genoeg nogal uitsteekt vanonder hun bibshorts.

Of zoals wij het ook wel noemen: het ‘hardloopbuikje’. Niet een heel wijdverspreid fenomeen, maar toch komt het vaak genoeg voor om een terugkerend gespreksonderwerp te zijn onder hardlopers. Experts geven er twee mogelijke verklaringen voor, waarvan één een behoorlijk groot gezondheidsrisico kan vormen.

“Ik denk dat één mogelijkheid vrij vaak voorkomt, zeker onder oudere mensen, en dat is het fenomeen waarbij je veel gewicht verliest en vervolgens last hebt van overtollige huid op de buik,” zegt Tim Church, die als professor werkzaam is aan het Pennington Biomedical Research Center in de Amerikaanse staat Louisiana.

Church legt uit dat huid “heel dik” is, en dat het – naarmate we ouder worden – aan elasticiteit verliest, en daarmee de mogelijkheid om weer in ons lichaam te worden opgenomen. Als iemand in de veertig of vijftig (of daarboven) een gezondere leefstijl aanneemt en veel gewicht verliest, kan hij of zij last hebben van veel overtollige huid op de buik (het type dat zich laag op de buik bevindt, net boven het kruis) – zelfs als hij of zij verder slank is. Die kans is dubbel zo groot als de persoon in kwestie eerder veel vet op zijn of haar buik meedroeg.

“Een vriend van me doet aan jiujitsu en heeft hier ook last van; je kunt zijn sixpack zien, maar daaromheen zit nog veel overtollige huid,” vertelt Church. “De enige manier om daar vanaf te komen, is door het eraf te laten snijden.”

De tweede en mogelijk nogal verraderlijke oorzaak van het hardloopbuikje kan liggen in het eetpatroon van de hardloper in kwestie. Al vaak hebben onderzoeken aangetoond dat alleen aërobe training, oftewel cardio, geen al te beste manier is om gewicht te verliezen. Dat betekent trouwens niet dat je geen gewicht kunt verliezen wanneer je voor een race traint; als je een gemiddelde hardlooproutine aanhoudt, zul je volgens onderzoek zo’n 1,4 tot 2,3 kilo afvallen. En regelmatig aëroob trainen is ongetwijfeld goed voor je gezondheid.

Maar de enige manier waarop je echt veel gewicht zal verliezen, is door aanpassingen door te voeren in je eetpatroon. “De meeste mensen kunnen niet genoeg hardlopen om ook echt gewicht te verliezen,” vertelt Michael Jensen, die als endocrinoloog werkzaam is bij de Mayo Clinic in Minnesota.

Jensen zegt dat iemand die hardloopt maar tegelijkertijd slecht eet “inderdaad een buikje kan blijven houden” als hij of zij genetische aanleg heeft om vet op te slaan in hun middenrif, en Church is het daarmee eens. “Over het algemeen zul je, wanneer je slecht eet, vet opslaan in je buik,” zegt hij. (Dat geldt ook als je veel alcohol drinkt, vertelt hij.) En onderzoek na onderzoek heeft een verband gelegd tussen vet rondom iemands middel en een groter risico op metabole ziekten en sterfelijkheid – zelfs in vergelijking met mensen die een hoog BMI hebben.

Dus als iemand regelmatig hardloopt maar geen gezond dieet aanneemt als aanvulling op zijn of haar sportgewoontes, kan het gevolg daarvan het welbekende hardloopbuikje zijn.

Dit geldt zeker voor mensen van Aziatische origine. “Onder mensen van Aziatische afkomst zien we veel mensen met een normaal gewicht die toch diabetes hebben,” vertelt Church. Dat is grotendeels te wijten aan hun DNA: mensen van Aziatische origine zijn van nature slank, maar ze hebben ook de neiging hun extra gewicht rondom hun buik mee te dragen, legt Church uit. “Dan zie je weleens mensen die dun lijken,” zegt hij, “maar als je vervolgens hun buik ziet, lijkt het net alsof ze een basketbal met zich meedragen.”

Volg TONIC op Facebook en Twitter.