We vroegen millennials die nog maagd zijn hoe het is om nooit seks te hebben

Ik was veertien toen ik werd ontmaagd, dat is nu zo’n tien jaar geleden. Het was met mijn toenmalige vriendje, met wie ik vijf maanden samen was. De dag daarna sms’te ik mijn moeder dat het fijn was geweest, en veilig. Ik was toen de eerste van al mijn vrienden, maar inmiddels zijn zij – zover ik weet – nu ook allemaal ontmaagd.

Tegenwoordig beginnen jongeren steeds later met seks – volgens kenniscentrum Rutgers was de helft van alle Nederlandse achttienjarigen in 2017 maagd. Vijf jaar daarvoor was dat nog zo bij de helft van de zeventienjarigen.

Ik vroeg een aantal millennials die nog maagd zijn, of maar een enkele keer seks hebben gehad in hun leven, hoe het komt dat ze niet aan seks doen, of ze het erg vinden, en hoe hun omgeving erop reageert.

Ik ben maagd en daar schaam ik me voor. Op de middelbare school voelde het als een wedstrijd: een voor een werd iedereen seksueel actief, maar ik niet. Ik ben helemaal niet preuts, maar ik werd gewoon maar niet verliefd. In televisieprogramma’s als Ik heb het nog nooit gedaan zijn maagden vaak buitenbeentjes, die een beetje belachelijk worden gemaakt. Daardoor heb ik het gevoel dat het raar is. Hoe ouder ik word, hoe moeilijker ik het vind. Iedereen heeft seks. Het lijkt me zo’n rotmoment om tegen iemand in bed te zeggen dat het mijn eerste keer is. Maar ik probeer het ook weleens positief te bekijken: ik heb die mooie eerste ervaring nog voor me.

In verschillende media wordt vaak een romantisch beeld geschetst: het hebben van een partner en seks zou belangrijker zijn dan vriendschap. Maar ik zie dat anders, ik heb een volwaardig leven zonder seks maar met goede vriendschappen. Seks is voor mij geen eerste levensbehoefte, en ik heb niet het gevoel dat ik iets mis. Als ik zin heb om bevredigd te worden, doe ik het zelf wel.

Ik heb een angstprobleem, waardoor ik contact maken soms lastig vind. Als ik iemand nog niet zo lang ken, heb ik moeite met lichamelijke aanrakingen, en ik wil geen energie stoppen in iets wat voor mij beangstigend is. Maar op mijn negentiende dacht ik een keer: fack it. Ik sprak af met een jongen via Tinder en we gingen met elkaar naar bed. Ik vond het leuk, maar ik dacht niet: wauw, seks is het beste op aarde.

Ik ben maagd vanwege mijn godsdienst, de islam. Tuurlijk ben ik soms nieuwsgierig naar seks – als iemand een lekker gebakje eet en vraagt of ik wil proeven, wil ik dat ook. Maar mijn overtuiging is sterker dan mijn nieuwsgierigheid. Ik heb geleerd dat je zelfrespect moet hebben. Dat betekent voor mij dat ik mijn lichaam niet zomaar weggeef, al helemaal niet aan mannen die heel makkelijk doen over seks. Daarvoor hoef je alleen maar een app te downloaden. Ik ben op zoek naar iemand met inhoud, want een goed gesprek is voor mij belangrijker dan seks. Tegenwoordig wordt dat vaak omgedraaid, maar misschien ben ik daar ouderwets in. Het is mijn doel om maagd te blijven tot het huwelijk. Als iemand niet leuk genoeg is, is diegene mijn lichaam niet waard.

Mijn vorige vriendengroep lachte me uit, en pestte me omdat ik nog maagd ben. “Je bent maagd, en dat zal je de rest van je leven blijven,” zeiden ze. Ik vond dat zo erg dat ik die vriendschappen heb verbroken. Ik ben er wel heel onzeker door geworden, en durf het mijn huidige vrienden niet te vertellen. Mijn huisarts is de enige met wie ik erover praat. Hij zegt dat het vanzelf wel komt, dat ik niet onzeker moet zijn. Maar dat ben ik wel. Ik weet niet hoe het komt dat ik nog maagd ben. Ik zou graag seks willen, het lijkt me zo’n fijn gevoel. Het ergste vind ik dat ik op mijn 25ste nog nooit een naakte vrouw in het echt heb gezien.

Sinds mijn veertiende heb ik een eetstoornis. Ik heb altijd een ontzettend negatief oordeel over mijn eigen lijf gehad, waardoor ik me nooit op mijn gemak heb gevoeld bij jongens. Ik was altijd al steviger dan mijn vriendinnen en dacht: jongens vinden mij toch niet knap, ze zullen toch voor mijn slanke vriendinnen gaan. Op mijn zestiende kreeg ik daar echt moeite mee. Waarom hebben al mijn vriendinnen seks en ik niet? Nu realiseer ik me dat ik er door mijn eetstoornis zelf nog niet klaar voor was. Als vriendinnen zeggen dat ze het ‘knap’ van mij vinden dat ik nog maagd ben, vind ik dat lastig. Het is niet zo dat ik zo lang mogelijk maagd wilde blijven – het is gewoon niet gebeurd. Nu ik bijna klaar ben met mijn behandeling, merk ik dat mijn behoefte naar seks wel toeneemt.

Ik heb een paar keer geprobeerd seks te hebben, maar ik was te dronken om er iets van te maken. Ik twijfelde of de penis er wel in zat. Ik dacht: is dít het nou? Ik zit in mijn studententijd, een levensfase waarin veel mensen het over seks hebben. Als iemand vraagt of ik nog geneukt heb, zeg ik nee, en gaan we verder met het gesprek. Seks wordt zo opgehemeld dat ik wel nieuwsgierig ben waar iedereen het over heeft. Tuurlijk vraag ik me weleens af: waarom ik niet? Misschien hebben mensen die er beter uitzien ook wel een grotere kans om seks te hebben. Ik stap ook niet snel op vrouwen af, omdat ik bang voor een afwijzing. Maar het maakt me niet onzeker: het komt wel.

Ik heb vaginisme, waardoor ik geen seks kan hebben. Het is vroeger wel twee keer gelukt, maar het deed veel pijn, en ik dacht dat dat normaal was. Toen het daarna niet meer lukte, kwam ik erachter dat ik vaginisme heb. Pas na een paar jaar durfde ik erover te praten. Inmiddels heb ik therapie en doe ik oefeningen, en kan ik er met een aantal vrienden goed over praten. Ik woon met allemaal huisgenoten die regelmatig mensen mee naar huis nemen; dat zou ik zelf ook wel willen. Het is vervelend dat ik geen seks kan hebben, maar op dit moment is het niet anders. Ik werk eraan, zodat het hopelijk in de toekomst anders zal zijn.

Mensen zijn altijd verbaasd dat ik nog maagd ben. “Je ziet er helemaal niet uit als een maagd,” hoor ik vaak. Maar hoe ziet een maagd eruit, denk ik dan? Er kleven allemaal vooroordelen rondom maagd-zijn: dat je nooit uitgaat, braaf bent, wacht op de ware, of gelovig bent. In mijn geval allemaal niet waar. Ik snap ook niet dat mensen meteen vragen waarom ik nog maagd ben. Hoezo wordt er op een bepaalde leeftijd verwacht dat iedereen seks heeft? Ik heb het gewoon erg naar mijn zin in mijn leven, maar nooit iemand ontmoet waar ik me goed genoeg bij voelde. Soms app ik wel met iemand, maar denk ik: er zijn tien dingen die ik eigenlijk liever doe. Met iemand naar bed gaan ‘om het maar gehad te hebben’ vind ik ook geen goede reden.

Ik wacht op de ware, en die ben ik nog niet tegengekomen. Als dat nooit gebeurt, blijf ik de rest van mijn leven maagd. Dat vind ik wel zielig voor mezelf. Ik zit in een hockeyteam en piemels zijn daar het favoriete gespreksonderwerp. Mijn vriendinnen vinden er niet echt iets van. Gelukkig heb ik ook nog een paar vriendinnen die maagd zijn, dat maakt het minder erg. Soms vragen mensen weleens of ik het niet mis, maar als je iets nog nooit hebt gedaan, weet je ook niet wat je mist. Ik hoop wel dat het meer is dan wat er in de biologieles wordt verteld, dat alleen de piemel erin en eruit gaat.

In 2009 heb ik een keer seks gehad. Daarna heb ik het nog twee keer geprobeerd, maar dat lukte niet: ik was te zenuwachtig. Nu durf ik het niet meer, terwijl ik het wel heel graag zou willen. Mijn vrienden weten dit niet. Omdat we 33 zijn, is seks niet meer echt een onderwerp. Iedereen gaat er toch wel van uit dat we allemaal, en ik dus ook, een seksleven hebben. We praten meer over kunst en muziek. Als het erover gaat, praat ik mee, maar laat ik mezelf buiten beschouwing. Als zij iets terugvragen, ben ik er niet eerlijk over. Ik zeg dan dat ik het liever niet met anderen over seks heb. Het beperkt me heel erg in vriendschappen, omdat ik mezelf niet helemaal laat zien.

Ik ben gediagnosticeerd met autisme, waardoor ik sociaal contact best eng vind. Dat zou kunnen verklaren waarom ik nog maagd ben. Ik heb er veel moeite mee en schaam me ervoor. Mensen zeggen steeds “dat het wel komt”, maar dat dacht ik op mijn zestiende ook al. Misschien ben ik straks dertig en zeg ik het nog steeds. De eerste keer seks lijkt me doodeng. Ik heb geen idee hoe het in z’n werk gaat en hoe het voelt. Voor mij is sociaal contact al een stap, laat staan lichamelijk contact. Ik hoop niet dat het is zoals het er in porno aan toegaat, dat de man alles doet. Ik hoop dat het iets moois is, wat de liefde tussen twee personen versterkt.

*Alima's echte naam is bekend bij de redactie