FYI.

This story is over 5 years old.

Tonic

Als je te veel proteïneshakes naar binnen werkt, laat je ontzettend stinkende winden

Waarom je proteïnewindjes zo meuren dat je er kokhalsneigingen van krijgt, en hoe je het in godsnaam laat ophouden.
roze scheetkussen op witte achtergrond
pixel-pig / Getty Images

De wetenschap is het er wel over eens dat je je spieren het best kunt kweken door aan krachttraining te doen en genoeg eiwitten binnen te krijgen. Maar waar minder overeenstemming over is, is hoeveel krachttraining en eiwitten dat precies moeten zijn.

Veel mensen denken dat hoe meer tijd je in de sportschool doorbrengt en hoe meer proteïneshakes je achterover tikt, hoe meer spiermassa je opbouwt. En in sommige gevallen gaat dat ook daadwerkelijk op. Maar zo’n brute aanpak kan twee onbedoelde en ongewilde gevolgen hebben. De eerste ligt voor de hand: als je te hard traint vergroot je de kans op spierblessures. Maar daarnaast staat je, als je te veel proteïne binnenkrijgt, nóg een onaangename verrassing te wachten: proteïnescheetjes.

Advertentie

Kort nadat ik een tijdje terug serieus met fitness begon, begon het me op te vallen dat er in sportscholen een nogal penetrante geur kan hangen, die meestal wat wegheeft van rotte eieren. Het leidde me tot een ongemakkelijke waarheid over proteïne.

“Het zou goed kunnen dat die mensen meer eiwitten binnenkrijgen dan hun dunne darm in één keer aankan,” zegt David Kunkel, assistent-docent geneeskunde aan de Universiteit van Californië in San Diego, en woordvoerder van de Amerikaanse vereniging voor gastroenterologie. Je dunne darm kan best in één keer je koolhydraten verwerken, maar het afbreken van eiwitten kost wat meer moeite. Als dat niet allemaal tegelijk lukt, kan dat al snel leiden tot winderigheid.

“De eiwitten die niet door de dunne darmen worden opgenomen, gaan naar de dikke darm,” gaat Kunkel verder. En daar zitten biljoenen bacteriën klaar om hun tanden te zetten in wat er ook maar aankomt. Terwijl ze dat doen, vindt er fermentatie plaats. “En daardoor kunnen er weer gassen vrijkomen als waterstofsulfide,” zegt hij. Oftewel: vieze scheetjes die zich in rap tempo opdringen aan je nietsvermoedende neus.

Dankzij onderzoeken als deze, waarin werd verondersteld dat ons lichaam een onbeperkte hoeveelheid eiwitten binnen kan krijgen om spiermassa mee op te bouwen, ligt het voor de hand dat sporters daar voorlopig nog wel mee door zullen blijven gaan. Maar wat er nog bij komt, is een nieuwe trend onder sportschoolgangers: periodiek vasten, waarbij je alleen mag eten binnen een bepaald tijdsbestek. De populairste variant is het 16:8-dieet, waarbij je gedurende acht uur op een dag mag eten, maar de overige zestien uur niet. En meer intense versies van dit dieet worden ook steeds populairder.

Advertentie

Volgens Kunkel vraag je om problemen als je al je eiwitten binnen zo’n kort tijdsbestek naar binnen schuift. Als je dat verspreidt over drie of vier maaltijden gedurende de dag, zoals de meeste mensen doen, dan hoef je niet bang te zijn dat je de hele dag achtervolgt wordt door je eigen darmgassen. Maar neem je al je eiwitten binnen een tijdsbestek van acht, vier of – alsjeblieft niet zeg – één uur, dan kan er nog weleens een rottige wind op komen steken.

De meeste mensen die aan krachttraining doen, willen waarschijnlijk liever niet ineens minder eiwitten gaan eten, of hun inname over de gehele dag verdelen. Gelukkig zijn er ook andere manieren om dit probleem aan te pakken.

De eerste manier is om het aantal proteïnebronnen te beperken die een hoge hoeveelheid methionine en cysteïne bevatten, zegt de New Yorkse diëtist Jonathan Valdez. “Dit zijn veel voorkomende, zwavelbevattende eiwitten die de stinkende geuren in scheten veroorzaken,” zegt hij. Methionine zit bijvoorbeeld veel in rundvlees, kalkoen, vis, eieren, soja, zuivel, bonen, noten, kaas, schaaldieren en lam, en cysteïne kun je vooral vinden in eieren, zuivel, varkensvlees, gevogelte, rode pepers, broccoli, uien, knoflook, gekiemde linzen, spruitjes, haver en tarwekiemen.

Mocht je het lastig vinden om wat te minderen met deze producten – wat best waarschijnlijk is, aangezien het bovenstaande zo’n beetje de hele Schijf van Vijf omvat – dan is er nog een optie. “Wat waarschijnlijk belangrijker is dan het soort eiwitten dat je eet, is de combinatie waarin je ze eet,” zegt Kunkel. “En dan heb ik het vooral over niet-opneembare substanties zoals FODMAPs.”

FODMAPs zijn koolhydraten die slecht of niet opgenomen worden in de dunne darm. Het staat voor Fermenteerbare, Oligosachariden, Disachariden (lactose), Monosachariden (fructose) And Polyolen (suikeralcoholen). Dat kan gaan om bepaalde fruitsoorten, groenten, peulvruchten, zuivelproducten en kunstmatige zoetstoffen. Vooral honing zou je volgens Kunkel beter niet kunnen combineren met eiwitten.

Aangezien het al lastig zat is om mensen in de sportschool zover te krijgen dat ze hun toestellen schoon achterlaten, is het maar de vraag of je ze er wel van kunt overtuigen om minder eiwitten te eten, hun eiwit-inname over een langere periode te verspreiden, of aan te passen waar ze hun eiwit vandaan halen.

Het beste idee is misschien nog wel om de schade zoveel mogelijk te beperken. Er is al ondergoed op de markt dat scheten tegenhoudt, en wegwerpbare scheetfilters – moet je die alleen nog wel in de kleedkamer aan je medesporters zien te slijten.

Volg ons op Facebook voor meer gezondheidsverhalen en advies voor onvolmaakte mensen.