Ik ging naar een seksresort om een ‘monogaam-achtige’ relatie uit te proberen

“Is het oké als iemand anders in mijn kont bijt?”

“Nou ja, als het onderdeel is van een spelletje … Maar niet als het gaat van, ‘hé, je bent sexy, mag ik je in je billen bijten?”

Mijn vriendje en ik hadden zo ongeveer alle gesprekken gehad die je als stel moet voeren, van het bepalen van de voorwaarden van onze relatie tot het vergelijken van onze toekomstdromen, maar toch had ik nooit gedacht dat we het ooit hierover zouden hebben. En toch zaten we hier, in Mexico, in een seksresort (waar kleding optioneel was), verwikkeld in het bovenstaande gesprek— naar aanleiding van een spelletje waar alle gasten in elkaars billen moesten bijten.

Ik heb altijd moeite gehad met monogamie. Toen ik mijn huidige partner ontmoette was ik nog bezig mijn eigen seksualiteit te verkennen, en ik vraag me soms wel af wat voor ervaringen ik misloop vanwege hem. Maar ik weet ook dat polyamorie niet voor mij is weggelegd: m’n partner moet er niet aan denken dat ik met iemand anders naar bed ga, en dat kan ik hem niet kwalijk nemen, want ik heb precies hetzelfde.

Welke opties blijven er dan nog over? Nou, één van de opties bleek naar een seksresort gaan en … 'monogaam-achtig' proberen te zijn.

Die term, monogaam-achtig, onhandig als 'ie is, omschrijft stellen die niet volledig monogaam, maar ook niet volledig polyamoreus zijn. “Het houdt in dat je binnen je relatie voor het grootste gedeelte monogaam bent, maar er wel ruimte is voor een kleine mate van seksuele openheid,” legt Zhana Vrangalova uit, adjunct-professor in de psychologie aan de Universiteit van New York en host van de Science of Sex podcast, waar ze mensen coacht die interesse hebben in monogaam-achtige levenswijzes. Niet ieder stel zal dezelfde afspraken willen maken; sommige monogaam-achtige stelletjes zullen flirten met anderen toestaan, zoenen maar niet verder gaan dan dat, naar seksfeestjes gaan (maar geen seks hebben met anderen), triootjes hebben, of af en toe de vrijheid krijgen om met iemand anders naar bed te gaan.

Vrangalova ziet steeds meer mensen die geïnteresseerd zijn in het onderzoeken van monogaam-achtige relatiemodellen. “Ik denk dat het een mix is van het feit dat steeds meer mensen erkennen dat volledige monogamie niet realistisch is (en misschien ook wel niet wenselijk), en dat de samenleving steeds meer openstaat voor alternatieve soorten relaties,” zegt ze.

“Voor sommigen is monogamie op lange termijn nou eenmaal lastig, en wordt het vaak saai op seksueel gebied naarmate de relatie voortduurt en stagneert, wat dan weer kan leiden tot non-consensueel seksueel gedrag, zoals ontrouw of sexten,” verklaart Markie Twist, professor en sekstherapeut aan de Universiteit van Wisconsin-Stout. Monogaam-achtige afspraken kunnen de verleiding die zulke mensen voelen verminderen. “Mensen in een monogaam-achtige relatie erkennen dat seks een menselijke basisbehoefte is, net zoals eten, en dat wederzijdse overeenstemming is over seksuele activiteit buiten het partnerschap hun relatie zelfs kan verbeteren,” aldus Twist.

Toch is monogaam-achtig zijn niet voor iedereen weggelegd. Verschillende soorten relatiemodellen werken voor verschillende soorten persoonlijkheden, aldus Justin Lehmiller, onderzoeksmedewerker op het Kinsey Institute en auteur van Tell Me What You Want. Onderzoek heeft bijvoorbeeld aangetoond dat niet-monogame relaties het beste werken voor mensen die sekspositief zijn ingesteld, vaak spanning zoeken, en in staat zijn om seks en emotie te scheiden. Mensen die verlatingsangst en moeite met stressmanagement ervaren vinden het moeilijker om relaties te hebben die afwijken van traditionele monogamie.

Monogaam-achtige relaties werken het beste voor “mensen die gelukkig zijn in hun stabiele relatie, en graag wat seksuele nieuwigheid willen introduceren in hun levens,” zegt Vrangalova. Ze raadt beide partners aan om open te zijn over hun wensen, de overlap hiertussen te identificeren, en naderhand te bespreken hoe het was. Twist suggereert te beginnen met de kleinste, minst enge dingen op je lijstje, en zo omhoog te werken.

Net als polyamoreuze relaties vereisen monogaam-achtige relaties duidelijke communicatie over wat wel en niet oké is voor beide partijen (zelfs als het gaat om superspecifieke situaties, zoals wanneer iemand in hun billen gebeten mag worden). Sommige stellen kunnen tegen conflict aanlopen wanneer er misverstanden ontstaan over wat ze wel en niet mogen doen met anderen, zegt Twist — en als iemand de vastgestelde grenzen overschrijdt, is dat nog steeds vreemdgaan.

Een waarschuwing is hier wel op de plaats: Sommige stellen introduceren monogaam-achtige elementen in hun relatie om deze te redden als het al een tijdje slecht gaat, maar dit kan juist tot meer conflict leiden, vertelt Twist. “Mensen in monogaam-achtige relaties hebben nog steeds problemen,” waarschuwt ze. “Het is een hoop werk, en sommige mensen zullen daar niet aan toe zijn.”

Mijn eigen ervaring met monogaam-achtigheid is niet heel ver gekomen. Het verst dat we durfden te gaan was toen we seks hadden met de gordijnen open, waarmee we impliciet mensen uitnodigden om toe te kijken. En ja hoor, later op de avond kwam er een man naar ons toe om flirterig mede te delen dat we ‘een sexy stel waren’, en dat onze ‘daad erg erotisch was’. Ik kan niet ontkennen dat het mijn ego streelde. Onze ervaring kwam dus uiteindelijk niet eens in de buurt van volledige polyamorie, maar het was wel iets waar ik duidelijk behoefte aan had.