Het loopt helemaal uit de hand met iPad-kinderen

Het verhaal is me bijgebleven omdat het, nou ja, compleet gestoord is. Dit kind kan zichzelf verdorie niet eens voeden, maar had zich wel een digitale zoom-beweging meester gemaakt? Ze dacht dat het raam, of de realiteit, een groot scherm was? Ik weet nog dat ik destijds een angstig gevoel over me heen voelde komen – het gevoel dat ons iets vreselijks te wachten stond. Ik realiseerde me ineens dat het menselijk ras iPad-kinderen aan het kweken en opvoeden was.

Het lijkt erop dat anderen diezelfde angst beginnen te voelen. “Iedereen in mijn generatie moet beloven dat we geen iPad-kinderen gaan opvoeden,” smeekt een jonge Gen Z-knaap op TikTok. “Jullie kinderen kunnen niet lezen!” schreeuwt hij naar alle oudere millennial-ouders in de wereld. “Jullie voeden Gen Alpha op, en ze zijn bizar en onbeschoft.”

Volgens deze zelfverklaarde deskundige komt dit omdat Gen Alpha al sinds hun geboorte schermen voor hun neuzen hebben. Dit klinkt misschien een beetje ironisch uit de mond van een twintiger die zichzelf filmt voor een gepassioneerde TikTok, maar luister even naar hem, want hij heeft wel wat goeie punten.

“Als ik ouder ben,” zegt hij met jeugdige energie, “en ik kinderen heb, en ik ze meeneem naar een restaurant, en ik daar ik mede-ouders zie die hun kinderen iPads geven, in een restaurant, in het openbaar, dan ga ik echt krijsen… Kun je je kind zich niet langer dan vijf seconden laten gedragen? Kun je je kind niet genoeg aandacht geven en daadwerkelijk met ze praten? Waarom moet er een iPad aan te pas komen om ze stil te laten zijn?” 

Oké, er zullen nu vast een paar gestreste, uitgeputte ouders zijn die een hol lachje lachen. ‘Wat weet dit kinderloze jochie nou,’ zullen ze denken. ‘Wanneer hij kinderen heeft zal hij het diepe en wanhopige verlangen naar een moment rust begrijpen, en zal ook hij ja zeggen als zijn kind naar het equivalent van Taylor Swift-video’s in het jaar 2035 wil kijken.’ En oké, ze hebben een punt – wie kan er nou echt zeggen wat voor ouder ze zullen zijn tot ze worden geconfronteerd met driftbuien en stevig slaaptekort?

Maar er is hier ook een serieus punt. Generation Alpha – oftewel iedereen die tussen 2010 en 2024 wordt geboren – wordt gedefinieerd en volledig opgeslokt door de digitale wereld. De oudsten zijn nu 13. Toen ik zo oud was had ik net mijn eerste telefoon gekregen, en logde ik af en toe in op Habbo Hotel om nutteloze artikelen te kopen voor mijn digitale slaapkamer. 

De 13-jarigen van tegenwoordig zijn praktisch een andere diersoort. Hun ouders hebben al vanaf dag één online foto’s en gênante video’s van ze gedeeld. Ze zijn op hun achtste van de iPad-basisschool naar het voortgezet smartphone-onderwijs gegaan. Ze hebben geleerd om make-up op te doen voordat jij dat wist. Ze weten waarschijnlijk hoe ze op het dark web moeten komen. En de 7-jarigen? Nou, die zijn in de jaren van Trump en Brexit geboren, het zou nogal raar zijn als ze niet “bizar en onbeschoft” waren.

Uit een onderzoek van Common Sense Media bleek dat bijna 80 procent van kinderen toegang heeft tot een iPad of een ander soort tablet, dus het is tegenwoordig opmerkelijker dat een kind offline is dan extreem online. Dus moeten we ons allemaal erg zorgen maken over de toekomst? Zijn Gen Alpha-kinderen echt “een absoluut afgrijselijke nachtmerrie om mee om te gaan” zoals een andere TikTokker het zei? En moeten iPads en schermen hier echt de schuld van krijgen?

Ryan Lowe is een psychotherapeut voor kinderen en adolescenten en woordvoorder voor de Association of Child Psychotherapists. Toen ze de video’s over het ‘iPad-kind” zag, voelde ze een sprankje hoop “dat Gen Z misschien beter voorbereid zal zijn voor het ouderschap in het digitale tijdperk”. 

De meeste punten die in de virale TikTok worden gemaakt zijn “valide en goed geconstateerd”, zegt Lowe. “Het probleem met schermen is niet dat ze inherent verschrikkelijk zijn, maar dat ze als babysitters worden gebruikt, om kinderen de mond te snoeren.” Dit betekent dat ze niet spelen of zich niet met de wereld om hen heen bezighouden, of dat ze niet meedoen aan gesprekken.

“Nog belangrijker,” voegt ze toe, “betekent het dat ze de basisvaardigheden van geduld en zelfbeheersing niet leren die nodig zijn om iets moeilijks of frustrerends aan te gaan.” Dit kan nadelig zijn voor kinderen omdat “als kinderen een apparaat in de handen krijgen gedrukt zodra ze moeilijk beginnen te doen of iets moeilijk vinden, dat de enige manier zal zijn waarop ze met moeilijke gevoelens om leren gaan.” Dat kan dan het “slechte” gedrag veroorzaken dat deze Gen Z-TikTokkers hebben geobserveerd. 

“De kinderen zullen geen strategieën of ervaring hebben om met hun gevoelens of frustratie om te gaan,” gaat Lowe verder. “Hun gedrag en hun vermogen om in het klaslokaal dingen te leren zal significant worden aangetast.”

Bhavin Shah, optometrist met een specialisatie in gedrag en neurologische ontwikkeling, zegt dat er nog een paar andere zeer belangrijke gevolgen zijn van het gebruik van iPads. “Het  eerste is dat er meer kinderen dan ooit tevoren bijziend worden.” Een toename in schermtijd is hierin een van de grootste factoren. Kinderen jonger dan drie jaar kunnen ook minder goed fijne motorische vaardigheden en visueel ruimtelijk bewustzijn ontwikkelen, zegt Shah, “omdat kinderen aan een tweedimensionale wereld gewend zijn in plaats van aan de echte wereld.” Zijn we dus eigenlijk een leger van klunzige, bijziende tirannetjes aan het kweken? Daar begint het wel steeds meer op te lijken, hoe anekdotisch het bewijs ook mag zijn.

Chloe vertelt VICE over hoe ze een tiranniek iPad-kind in het wild ontmoette terwijl ze in het huis van haar baas voor een luxe breigoedmerk werkte. Haar baas had een vijfjarig kind dat in Chloe’s woorden “een absolute verschrikking was”. “Ik was een keer een erg luxe trui aan het inpakken, en dit kind kwam binnen en sloeg me met zijn iPad," zegt Chloe, die vanwege privacyredenen vroeg om anoniem te blijven. Haar baas lachte gewoon en verliet de kamer. “Hij blijft me gewoon slaan terwijl hij oncontroleerbaar lacht om zijn wandaden en springt op mijn doos, waardoor die kapotgaat.” De volgende dag vertelde het “monsterlijke kind” aan Chloe dat ze ontslagen was, iets wat ze verstandig aannam als een teken om een andere baan te zoeken. “Ja, het komt erop neer dat ik ben ontslagen door een kleuter,” zegt ze. De waarheid is echter veel erger: ze is ontslagen door een iPad-kind.

Er is ook steviger bewijs dat suggereert dat iPads in huis of in restaurants slechts het topje van de ijsberg zijn. Er zijn steeds meer tekens dat smart devices op school problemen veroorzaken – zeker nu gemixt leren en technologie in het klaslokaal in de post-pandemie-wereld de norm zijn geworden. 

Volgens nieuw onderzoek van Impero Software bleek uit een enquête die bij 2000 10-tot-13-jarigen werd afgenomen dat een kwart van hen online schadelijke of gewelddadige content had gekeken in het klaslokaal, en dat 17 procent van hen het op een schoolapparaat keek. Meer dan een tiende (13 procent) hebben volwassen content zoals porno bekeken, en 10 procent heeft goksites gebruikt – nogmaals, allemaal in het klaslokaal. Als je naar die statistieken kijkt is het niet verbazend dat veel scholen nu een verbod op telefoons invoeren, in een poging om cyberpesten tegen te gaan en te voorkomen dat iPad-kinderen tijdens de wiskundeles opgroeien tot volmaakte gokverslaafden. 

Vic Raynor, een beschermingsexpert bij Impero Software, benadrukt echter de noodzaak voor een gebalanceerde aanpak. “Ons onderzoek suggereert dat er echte waarborgingsproblemen zijn bij het gebruik van mobiele telefoons,” zegt ze. “Maar is het antwoord echt om ze ronduit te verbieden?” Raynor wijst erop dat een verbod ertoe zou kunnen leiden dat kinderen apparaten in het geheim gaan gebruiken – “en dat studenten mogelijk aarzelen bij het rapporteren van cyberpesten omdat ze bang zijn dat ze in de problemen komen voor het gebruiken van hun telefoon, of dat hun telefoons worden afgepakt” – en dat het ook het positieve gebruik van mobiele technologie bij educatie zou kunnen beperken. In plaats daarvan denkt ze dat de oplossing is om “de positieve kanten van technologie te omarmen en te focussen op het voorlichten van studenten over het belang van verantwoordelijk gebruik en een goede digitale burger zijn.”

Uiteindelijk zijn schermen dus misschien niet het probleem – het is wat je ermee doet dat ertoe doet. Maar nu we ons meer bewust worden van de manier waarop het internet al onze volwassen breinen doet verrotten (Facebook-boomerradicalisatie, hallo?) is het ook verstandig om behoedzaam te blijven. 

“Ik denk dat we ons wel zorgen moeten maken over de hoeveelheid schermtijd waar jonge kinderen aan worden blootgesteld,” concludeert Lowe. “We letten zoveel op wat we onze kinderen te eten geven, we zouden ze nooit op jonge leeftijd verslavende middelen geven. Ik denk dat het belangrijk is om dit uit te breiden naar wat we in de breinen van onze kinderen stoppen, om onze kinderen voorzichtig op te voeden zodat ze hun eigen geest en gevoelens kunnen beheersen, en om voorzichtig het verschil te onderscheiden tussen hoe schermen ze kunnen helpen of juist benadelen.” 

Dus waar het op neer komt, als je peuter op de realiteit probeert in te zoomen, probeer dan voor wat minder schermtijd te zorgen, voordat-ie op het punt komt de iPad als slagwapen te gebruiken.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op VICE US.

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.