De mannen die een fetisj hebben voor scheten

Laten we het even hebben over scheten. Een paar weken geleden moest een vliegtuig dat vanuit Dubai onderweg was naar Amsterdam, een tussenlanding maken in Wenen, omdat er ruzie was uitgebroken tussen een stel passagiers en een man die niet ophield met scheten laten. ‘Walging’ staat waarschijnlijk in de top drie van gevoelens die in je opkomen als het gaat om openbare flatulentie; de andere zijn ‘schaamte’ (zowel voor de schetenlater als voor de mensen om hem of haar heen) en 'humor' (iedereen houdt van een komische scheet op z'n tijd).

Hoewel niet iedereen de geur van een gore wind evenzeer op prijs stelt, zijn er mensen die scheten met respect en waardering behandelen. Uit een onderzoek van de universiteit van het Britse Exeter uit 2014, bleek dat waterstofsulfide, een bestanddeel van scheten, zou kunnen helpen bij het repareren van menselijke cellen die beschadigd zijn door kanker.

Daarnaast zijn scheten voor een kleine groep mensen meer dan slechts een gênant bijproduct van de menselijke spijsvertering – ze zijn de belangrijkste pijler van hun seksleven.

Mensen met een schetenfetisj – ook wel eproctofilie genoemd – raken opgewonden door winden. Zoals bij veel andere fetisjen ook het geval is, komt die seksuele opwinding op verschillende manieren tot uiting, en wordt-ie door verschillende dingen opgewekt, afhankelijk van het individu. Sommige mensen zijn op hun geilst als ze scheten laten op hun partner, terwijl anderen juist opgewonden raken als een ander scheten op hen laat. De meesten van ons hebben de beschikking over vijf zintuigen, die allemaal beroerd kunnen worden door een goeie scheet. Scherpe geuren, diepe inhalaties, knetterend lawaai – iedereen heeft net even een andere voorkeur. Er is een ding waar vrijwel alle leden van de eproctofilie-gemeenschap het over eens zijn: hun fetisj is niet hetzelfde als coprofilie, en ze blijven ver weg van poepseks.

Maar hoe ontwikkel je een schetenfetisj? “Scheten worden vaak gezien als grappig, goor en/of beschamend. Een ervaring die een van die reacties uitvergroot, kan leiden tot een seksuele connotatie,” zegt seks- en relatietherapeut Sarah Berry. Dat blijkt inderdaad uit de verhalen van een aantal personen uit de eproctofilie-gemeenschap.

Jason*, een 22-jarige heteroman uit de VS, herinnert zich dat hij al schetenfantasieën had toen hij 6 was – hij stelde zich toen voor dat hij rondhing met een winderige Pumbaa uit The Lion King. Hij herinnert zich dat hij obsessief hield van flatulentie, maar ook dat zijn ouders erg streng waren. “Ik kan me herinneren dat ik het woord ‘scheet’ niet eens mocht zeggen. Daardoor voelde het waarschijnlijk nog meer als een taboe voor me.”

Ric*, een 52-jarige homoseksuele man uit Australië, had niet zulke strenge ouders als Jason, maar ook hij herleidt zijn fetisj terug tot zijn kindertijd. “Als jonge jongen had ik altijd een stiekeme waardering voor andere jongens die in het openbaar scheten lieten. Ze leken altijd zo zelfverzekerd, en een beetje rebels.” Ric herinnert zich dat hij ook graag zo dapper wilde zijn.

Toen hij ouder werd en zich seksueel ging oriënteren, nam zijn zelfvertrouwen toe en ging hij op zoek naar manieren om reacties bij andere mannen uit te lokken. “Op een dag had ik zin om te shockeren, en toen liet ik een keiharde scheet in de kleedkamer van de sportschool, waar een andere man bij was,” vertelt hij. “Daarna begon ik dat vaker te doen, en ik kreeg soms [positieve] reacties.”

Voor Jason en Ric leidden de emotionele ervaringen in hun jeugdjaren tot het besef dat ze eproctofiel waren. Beide mannen herinneren zich dat ze door scheten erecties kregen, of masturbeerden en daarbij fantaseerden over scheten. Dat leidde er uiteindelijk toe dat flatulentie hun primaire manier werd om opgewonden te raken. Toch heeft Jason, die vooral geil wordt van vrouwenscheten, nog nooit iemand verteld over zijn fetisj, en het blijft voor hem tot nu toe dan ook bij fantaseren en het kijken van schetenvideo’s. “Ik kom weleens op een forum waar ik erover praat, en ik heb een paar online vrienden die ook eproctofiel zijn,” legt hij uit. “In de video’s die ik kijk zijn vrouwen niet naakt,” vertelt hij. “Meestal zijn ze geheel gekleed, of dragen ze lingerie.”

Rics ervaringen in de kleedkamer leidden al snel tot meer volwassen ervaringen. Ric, die alleen geïnteresseerd is in de scheten van andere mannen, bracht de eerste helft van zijn volwassen leven door op eproctofilie-fora, waar hij praatte met andere mannen. Daarnaast keek hij video’s en uploadde hij zijn eigen materiaal op maleassrippers.com, een website die nu uit de lucht is.

Pas toen hij veertig was ging Ric op bezoek bij een oudere man in het buitenland, met het doel zijn fantasie werkelijkheid te laten worden. “We brachten 24 uur met elkaar door, we lieten scheten waar de ander bij was op verschillende locaties (zoals in een restaurant), lieten scheten op elkaars handen en uiteindelijk ook in elkaars gezicht.” Sinds die heerlijke dag heeft Ric meerdere scheetsessies met andere mannen gehad, maar meestal beperkt het contact zich tot Skype.

Fabio*, een 37-jarige getrouwde heteroman uit Brazilië, heeft andere ervaringen. Hij heeft niet alleen op regelmatige basis contact van gezicht tot kont – hij is ook een heteroseksuele man die zich uitsluitend aangetrokken voelt tot mannenscheten. Ook Fabio herinnert zich dat hij zich als kind al aangetrokken voelde tot de scheten van zijn vriendjes. Een paar jaar later hing hij met zijn neefje in hun flat in São Paolo. “We waren tv aan het kijken, toen hij expres een scheet liet in mijn gezicht, voor de grap,” zegt Fabio. “Met die scheet liet hij, zonder dat hij het wist, al mijn dromen uitkomen.”

Ondanks hun verschillende achtergrond, geaardheid en ervaringen met eproctofilie, geven Jason, Ric en Fabio hetzelfde antwoord als ik vraag wat er achter hun fetisj zit: de intimiteit van een scheet. Jason ziet het als iets dat sociale conventies kan doorbreken. “Meisjes zijn niet zo open over dat soort dingen, tenzij ze zich heel erg op hun gemak voelen. Ik denk dat het een teken van affectie is.”

Sociale acceptatie speelt ook bij Fabio een rol. Hij legt uit dat hij een specifieke interesse heeft in de scheten van mannen die goedgekleed zijn, en die knapper en intelligenter dan hij zijn. Als een mooie, slimme man een scheet in mijn gezicht wil laten, “betekent dat dat hij me aardig vindt en het stelt mij in staat hem te leren kennen op een manier waarop niemand anders hem kent,” zegt Fabio. “Want normale mensen weten niet hoe iemands scheten zijn.” Hij vertelt me dat, in zijn perceptie, scheten een persoon menselijk maken. Als een man waar hij naar opkijkt een scheet laat waar hij bij is, brengt dat hem op eenzelfde niveau als Fabio – en dat idee stelt hem gerust.

Intelligentie en intellect spelen ook een rol in Rics fetisj. Hij vertelt hoe hij geïnspireerd was door een Franse collega met wie hij in de jaren negentig werkte, en die de eerste man was die uitsprak dat hij het prettig vond om scheten te laten. Ric beschrijft ook hoe prettig hij het vindt om zijn verlangens uit te spreken tegen andere intelligente mannen, die deze gevoelens delen en begrijpen. Wat betreft de scheet zelf: “Voor mij is het een gedeelde intimiteit, een vorm van bevrijding, en van de acceptatie van iemands dierlijke afkomst.”