Sommige vrouwen komen klaar via een reeks mini-orgasmes

Elly Belle is een 23-jarige schrijfster uit Brooklyn. Toen ze voor het eerst masturbeerde, ging ze ervan uit dat ze nog nooit een orgasme had gehad met haar vorige sekspartners. Maar toen ze erop ging letten, kwam ze erachter dat ze eigenlijk meerdere, subtiele orgasmes voelde – ongeveer drie of vier, verspreid over vijf minuten. En dat ze dit al eerder had ervaren.

“Ik verlangde nog steeds naar die gigantische, dramatische orgasmes die je normaal ziet in films en televisieprogramma’s”, herinnert ze zich. “Toen ik naar meer queerplekken ging en meer open gesprekken ging voeren over seks en klaarkomen, en over ieders voorkeuren, veranderde dat. Ik realiseerde me dat iedereen anders is. En dat ik de manier waarop ik orgasmes had ook gewoon kon ownen.”

Haar sekspartners waren alleen niet altijd even open-minded. Daarom fakete ze soms langere orgasmes. “In de afgelopen jaren is het een paar keer gebeurd dat een partner maar door bleef gaan om me dat overweldigende hoogtepunt te kunnen laten bereiken, en ik moest dan later uitleggen dat dat gewoon niet ging gebeuren. Dit is gewoon hoe ik klaarkom en geloof me, je doet niks verkeerd. Mijn orgasmes zijn gewoon kleiner en ze komen in golven.”

Intimacy ConAmore, een 40-jarige activist in Dallas, zegt dat sommige mannelijke sekspartners haar korte orgasmes vervelend vonden, voor haar en voor henzelf. “Sommige mannen vroegen zich af of ze het wel goed genoeg hadden gedaan omdat ik niet was klaargekomen”, zegt ze. “Dus dan vertelde ik ze dat ik wél was klaargekomen, meerdere keren zelfs, maar dat het meestal subtieler en stiller gebeurt dan bij andere vrouwen en in porno.”

Het fenomeen wordt soms omschreven als 'mini orgasmic'. Seksueel voorlichter Ginny Brown introduceerde de term in een artikel voor Everyday Feminism. Brown citeert het boek Human Sexual Response van Masters en Johnson. Hierin staan drie patronen van vrouwelijke opwinding beschreven. Eén daarvan ziet eruit als een hoop kleine piekjes, in plaats van een enkele piek.

In Human Sexual Response staat weinig uitleg, maar Markie Twist, hoogleraar en coordinator van het sekstherapieprogramma aan de Universiteit van Wisconsin-Stout, denkt dat de onderzoekers misschien al naar mini-orgasmes verwezen met de staat die ze 'orgasmus' noemden: "Deze fysiologische staat kenmerkt zich door een reeks snel opeenvolgende orgasme-ervaringen, waartussen geen registreerbare plateaufases zitten, of door een lang aanhoudende episode van orgasmes." Het onderzoek suggereerde dat dit niet één lang is orgasme is, maar verschillende orgasmes die zich in hoog tempo opvolgen.

“Sinds dit onderzoek – dat is nu ongeveer 50 jaar oud – zijn er steeds meer cis-vrouwen die aangeven dat ze mini-orgasmes hebben”, zegt Twist. “Bij vrouwen zie je een grote verscheidenheid in soorten orgasmes, de manieren waarop ze die krijgen en hoe ze die ervaren. Dit betekent dat dit patroon mogelijk is, net als vele anderen.” Het patroon lijkt vaker voor te komen bij vrouwen met ruggenmergletsel en andere handicaps, al is niet bekend waarom, voegt Twist eraan toe. Wel denkt Twist dat er veel vrouwen zijn die geloven dat ze nog nooit een orgasme hebben gehad, maar eigenlijk klaarkomen in mini-orgasmes.

Maar door een gebrek aan onderzoek naar dit fenomeen zijn sommige experts sceptisch. Het is geen term die door wetenschappers wordt erkend, zegt Nicole Prause, neurowetenschapper en oprichter van het seksonderzoekscentrum Liberos. Prause denkt dat de onderzoeksgegevens van Masters en Johnsons pieken in opwinding laten zien, maar geen orgasmes. "We hebben nu enkele datavoorbeelden van mensen – vooral vrouwen – die steeds in wisselende toestand verkeren. Eerst komen ze terecht in een staat die geassocieerd is met verminderde cognitieve controle: die toestand lijkt nodig lijkt te zijn voordat een orgasme kan plaatsvinden. Vervolgens vallen ze weer terug in een staat van ‘hard proberen’, om de seksuele opwinding weer te verhogen”, zegt ze. "De pieken associëren we niet met de samentrekkingen die fysiologisch gezien als climax worden gedefinieerd."

Justin Lehmiller, onderzoeksmedewerker aan het Kinsey Institute en schrijver van Tell Me What You Want , is het ermee eens dat het patroon van Masters en Johnson waarschijnlijk niet over orgasmes gaat, maar over “langdurige opwinding in de plateaufase”. Wel gelooft hij dat sommige vrouwen mini-orgasmes ervaren. "Ik twijfel niet aan vrouwen die hun orgasme-ervaringen op deze manier beschrijven. We weten dat de menselijke seksuele respons, inclusief orgasmes, op verschillende manieren kan worden ervaren", zegt hij. "Maar er is gericht wetenschappelijk onderzoek nodig om te kunnen weten of dit een veel voorkomend verschijnsel is, of hoe de fysiologie hierachter werkt."

Terwijl experts kunnen discussiëren over de vraag of deze verschijnselen wel als orgasmen gelden, is het voor een aantal vrouwen allang duidelijk. Sommige vrouwen die zowel mini-orgasmes als grotere orgasmes ervaren, beschrijven deze als gelijksoortig. Voor een 37-jarige consultant in Londen, die haar naam liever niet gebruikt omdat openbaar praten over seks haar baan in gevaar kan brengen, bestaan grotere orgasmes uit een reeks vaginale samentrekkingen, terwijl mini-orgasmes uit een enkele samentrekking bestaan. "Mijn interne spieren trekken samen en en ik word plotseling extra nat. Ik ga erdoor naar adem snakken of kreunen", zegt ze. "Het is als een versnelde, verkleinde versie van het soort climax dat als ‘normaal’ orgasme wordt gezien."

Vrouwen in films, televisieprogramma’s en porno komen vaak gillend en dramatisch klaar, wat vrouwen met mini-orgasmes het gevoel kan geven dat ze iets missen. Maar Belle vindt het nu juist leuk dat ze klaarkomt in mini-orgasmes. “Toen ik genoeg seksuele ervaring had opgedaan, met mezelf en met anderen, realiseerde ik me: ‘oh, dit is hoe het voor me werkt en dat is prima’”, zegt ze. “Vooral toen ik echt goede seksuele ervaringen begon te hebben, bijvoorbeeld met vrouwen toen ik aan de universiteit studeerde. Ik ontdekte dat het om genot draait, en dat ik niet hoef te oordelen over de manier waarop ik dat ervaar. Dat ik het niet hoef te veranderen of anders uit hoef te drukken voor iemand anders.”