FYI.

This story is over 5 years old.

huid

Twintigers vertellen waarom ze toch de zonnebank blijven opzoeken

"Stiekem vind het ik nog steeds fijn om te horen: 'Och, wat heb jij een lekker kleurtje.'"
Wesley en Shelley, foto's eigendom van de geïnterviewden

Dat de zonnebank een aanslag op je lijf is, is niks nieuws onder de zon. Mensen die onder de zonnebank gaan hebben een verhoogde kans op huidkanker, vroegtijdige huidveroudering, en oogschade of blindheid als ze de oogbescherming overslaan. Toch ligt bijna één op de vijf Nederlanders nog weleens onder de uv-lampen.

Wereldwijd is huidkanker de snelst groeiende vorm van kanker – Europese dermatologen voorspellen een epidemie van huidtumoren. Hier is dat niet anders: de laatste tien jaar is het aantal Nederlanders dat is gediagnosticeerd met huidkanker verdrievoudigd. Eén op de vijf krijgt met huidkanker te maken, schat het KWF. En steeds meer jongeren treft de dodelijkste variant van huidkanker, een melanoom (kwaadaardige moedervlek). Als je voor je 35ste regelmatig onder de zonnebank kruipt, heb je zelfs 75 procent meer kans op het ontwikkelen hiervan. (Er is ook goed nieuws: bij vroege detectie van een melanoom is de kans op overleving bijna 100 procent.)

Advertentie

Dankzij de uitgebreide berichtgeving en voorlichting van de laatste jaren, weet bijna iedereen wel dat er risico’s kleven aan een kleurtje. Maar waarom blijven we dan toch onder de zonnebank gaan? Ik sprak een paar Nederlandse twintigers. Wat beweegt hen nog altijd richting de zonnestudio, en hoe denken ze over de gezondheidsrisico’s?

Foto eigendom van Shelley

Shelley, 24

Ik vind het fijn om, voordat ik op vakantie ga naar een zonnige locatie, alvast een kleurtje te krijgen onder de zonnebank. Dan verbrand ik ook minder snel. Het is ook een stukje ontspanning. Even tot rust komen en wegdromen.

Ik ga niet supervaak onder de zonnebank. Het hangt vooral af van het weer en hoeveel vrije tijd ik heb. Soms ga ik om de week, maar soms kan ik de zonnebank ook zomaar drie, vier maanden lang niet gebruiken.

Op mijn twintigste ging ik voor het eerst naar een zonnestudio. Twee jaar later haalde ik mijn eigen zonnebank in huis – maar de studio bezoek ik nog steeds weleens. Dan ga ik met een vriendin, dat is gewoon gezellig. En relaxter, omdat ik thuis op mijn bed onder de zonnehemel lig en ik me elk kwartier moet omdraaien. Ik hou de tijd altijd goed in de gaten, zodat ik niet verbrand. In de studio lig ik twintig minuten onder de zonnebank, thuis een half uur.

"Zolang ik voorzichtig ben en goed voor mezelf zorg, denk ik niet dat het veel kwaad kan."

Ik doe het altijd met mate en op een zo verantwoord mogelijke manier. Niet te lang eronder liggen dus. De stand niet te hoog instellen. Goed insmeren, zowel van tevoren als naderhand. En goed hydrateren: niet alleen je huid met crème insmeren, maar ook genoeg water drinken.

Advertentie

Over de risico’s maak ik me niet veel zorgen. Ik smeer me goed in en verzorg mijn huid goed. Ook in de zon kun je verbranden en mogelijk huidkanker krijgen. En zolang ik voorzichtig ben en goed voor mezelf zorg, denk ik niet dat het veel kwaad kan.

Ik hoor niet veel slechte dingen over de zonnebank. Veel van mijn vrienden liggen er weleens onder en doen dat allemaal op een verantwoorde manier. Alles met mate. Een zomers tintje is natuurlijk mooi – maar dat overdreven zonnebankbruin vind ik wel echt een afknapper.

Foto eigendom van Michelle

Michelle, 25

In de winter word ik altijd heel bleek. Om een beetje kleur te behouden, ga ik dan regelmatig onder de zonnebank. Zo om de twee, drie weken. En alleen tijdens de wintermaanden. Vooral op een koude, treurige winteravond kan ik echt uitkijken naar mijn bezoek aan de zonnestudio. Ik krijg het er lekker warm door. En als ik naar huis loop, voel ik me een stuk beter. Het is een soort boost voor m’n stemming.

Zo’n vijf jaar geleden vroegen een paar vriendinnen me om mee te gaan naar de zonnestudio. Daarvoor ging ik nooit onder de zonnebank, maar ik was wel nieuwsgierig. En omdat ik me een spookje voelde in de winter, wilde ik daar iets aan doen. Mijn vriendinnen gingen wel vaker en in de studio legden ze me uit hoe alles werkte. Een van de medewerkers liet me een korte huidcheck doen, zodat ze kon uitzoeken met welke zonnebank en sterkte ik het best kon starten.

"Met name de eerste maanden verbrandde ik vaak onder de zonnebank – vooral mijn onderrug en gezicht werden snel rood."

Advertentie

Met name de eerste maanden verbrandde ik vaak onder de zonnebank – vooral mijn onderrug en gezicht werden snel rood. Maar bij de studio waar ik nu heen ga, kun je de lampen op je gezicht en de lampen op je lichaam apart instellen. De lampen op mijn gezicht zet ik altijd op de gemiddelde sterkte. En de lampen op mijn lichaam op maximaal, aangezien dat deel in de winter helemaal geen zon ziet. Ik lig er meestal twintig minuten onder. Af en toe verbrandt mijn onderrug alsnog wel. Maar als ik die daarna thuis insmeer, trekt dat gelukkig weer snel weg.

Ik weet dat het niet goed is voor je huid om vaak onder de zonnebank te gaan. Daarom doe ik het niet te vaak. Ik ga bewust om met de zonnebank en houd rekening met mijn huid. Zo let ik erop dat ik de lampen niet te fel zet en dat ik geen te sterke zonnebank uitkies. Zolang ik er niet elke week een aantal keer onder lig, blijf ik het graag doen – om me prettiger te voelen, van binnen en van buiten. Ik hoef niet bruin te worden of mijn huid voor te bereiden op de zomer; ik wil me gewoon goed voelen en een gezonde kleur hebben.

Als ik naar de zonnestudio ben geweest, kun je dat heel duidelijk zien. Dan gloei ik nog en heb ik heel veel sproetjes in mijn gezicht. Maar vreemden zal dat niet zo opvallen, omdat ik alleen bij wil kleuren. Al m’n vrienden weten dat ik ga, en gelukkig zegt niemand dat ik ermee moet stoppen. Dat mogen ze wat mij betreft ook pas melden als ik er meerdere avonden in de week ben. Maar ik vind het goed dat er bewustwording rondom de gezondheid van de huid wordt gecreëerd. Dan kun je vervolgens zelf kiezen wat je daarmee doet. Ieder zijn of haar ding.

Advertentie

Foto eigendom van Shannen

Shannen, 21

Toen ik vijftien was, gingen veel van mijn klasgenoten al naar de zonnebank. Bij onze middelbare school stond een tankstation om de hoek, waar ze een ‘power zonnebank’ hadden. Ik wilde ook een kleurtje, maar je moest minstens zestien jaar zijn om die zonnebank te mogen gebruiken. Het lukte sommige klasgenoten, die wat ouder leken, wel om door de leeftijdskeuring te glippen. Maar mij helaas niet.

Thuis hadden we ook een zonnebank: een zonnehemel met een timer van een half uur. Op mijn zestiende mocht ik daar eindelijk onder van m'n ouders. Om er goed uit te zien voor mijn eindgala, die anderhalve week later plaatsvond, begon ik elke dag te zonnen. De eerste twee dagen lag ik er vijftien minuten onder. Mijn doel was om de zontijd uiteindelijk naar dertig minuten op te bouwen. Maar het gala naderde snel en ik was nog amper bruin geworden.

Ik besloot mijn tijd onder de zonnebank te verlengen. Een dag voor het gala ging ik er zestig minuten per zijde onder. Daarna was ik voor mijn gevoel echter nog steeds niet bruin genoeg. Dus kocht ik een spray tan en spoot die op mijn benen. Dat kan geen kwaad, dacht ik.

De volgende dag werd ik wakker met enorme jeuk op mijn rug. En ja, hoor: ik was verbrand. Ik had blaren op m’n rug en een mislukte spraytan op mijn benen. Daarmee moest ik het uiteindelijk doen op mijn gala.

"Inmiddels werk ik als schoonheidsspecialist. Hoewel ik opbiecht zelf regelmatig een zonnebankje te pakken, raad ik het mijn klanten natuurlijk af."

Advertentie

Na de middelbare school begon ik aan een opleiding tot schoonheidsspecialist. Mijn studiegenoten zeiden vaak dat ik witte benen had, en daar schaamde ik me toch wel voor. Hoewel de gevaren van zonnen er vanaf dag één bij ons werden ingestampt, besloot ik de zonnebank daarom maar weer op te zoeken. Ik ging zes weken lang, één keer per week naar de zonnestudio. Daarna zeiden mensen ineens veel vaker dat ik er goed uitzie. Dus ging ik de volgende winter weer iedere week.

Inmiddels werk ik als schoonheidsspecialist. Hoewel ik opbiecht zelf regelmatig een zonnebankje te pakken, raad ik het mijn klanten natuurlijk af. Ik vertel ze altijd over de risico's van de zonnebank, en de gevolgen die zonnen na een schoonheidsbehandeling kan hebben. Ik zeg erbij dat ik het begrijp als ze het toch willen blijven doen, maar adviseer ze om het dan in ieder geval met mate te doen. Tijdens mijn opleiding heb ik veel door zonschade ontstane huidaandoeningen en 'lelijke huiden' voorbij zien komen. Ik vind het belangrijk om dat met de klant te delen.

Zelf ga ik nu nog maar één à twee keer per jaar onder de zonnebank. Dat is vooral om te ontspannen. Verder zit ik alleen ‘s zomers in de zon. Ik verbrand niet snel, maar houd mijn huid wel goed in de gaten. Stiekem vind ik het toch nog wel fijn om te horen: "Och Shannen, wat heb jij een lekker kleurtje."

Foto eigendom van Wesley

Wesley, 27

Drie jaar geleden begon ik de zonnestudio te bezoeken. Al mijn vrienden deden het al en raadden het me aan. Omdat ik vond dat ze er goed uitzagen, wekte het mijn interesse. In het begin ging ik niet zo vaak, maar sinds een jaar besteed ik meer aandacht aan mijn uiterlijk en ga ik er regelmatig heen. In de winter om de twee weken, in de zomer één keer per week. En als ik een modeconventie in mijn agenda heb staan, ga ik twee keer per week, zodat ik er extra goed uitzie.

Het liefst zou ik in de zon gaan liggen of op zonvakantie gaan, maar dat kan niet vanwege mijn drukke leven. Ik ben elke dag twaalf uur lang van huis voor werk – en tussen het werken, sporten en mijn sociale leven in, heb ik helaas geen tijd om de zon op te zoeken.

Advertentie

In de zonnestudio is het lekker schoon, en hebben ze zonnebanken met de beste lampen, die op verschillende sterktes kunnen worden ingesteld. Ik lig er maar twintig minuten onder. Ik ben nooit verbrand, maar mijn gezicht wordt wel snel rood. Daarom zorg ik dat de gezichtsbruiner altijd op de laagste stand staat.

"Ik ben niet van plan om op de lange termijn naar de zonnestudio te blijven gaan, maar op deze leeftijd wil ik gewoon nog alles uit de kast halen om er zo mooi mogelijk uit te zien."

Als ik wat getint ben, vind ik mezelf mooier en voel ik me zelfverzekerder. En omdat ik dan beter in m’n vel zit, heb ik het idee dat ik meer van mezelf kan laten zien. Ook past het bij veel van de Japanse mode die ik draag. Vooral als ik een witte of lichtkleurige outfit aan heb, zorgt het voor een sterk contrast. Ik laat me veel inspireren door Japanse bekendheden op Instagram en in tijdschriften. Zij gaan allemaal onder de zonnebank. Dat geldt ook voor de mensen die er het best uitzien op de Nederlandse tv.

Ik vind erg belangrijk om de risico’s van de zonnebank te weten. Soms adviseren mijn ouders om er niet meer heen te gaan. En online lees ik weleens verontrustende dingen. Waar ik me het meest zorgen om maak, is dat mijn huid er sneller door veroudert. Ik ben dan ook niet van plan om op de lange termijn naar de zonnestudio te blijven gaan. Maar op deze leeftijd wil ik gewoon nog alles uit de kast halen om er zo mooi mogelijk uit te zien.

Advertentie

De mensen om me heen gaan ook allemaal onder de zonnebank: al mijn vrienden, mijn broer en mijn zus. Ik zie het als ze naar de zonnestudio zijn geweest en geef ze dan een compliment over hun mooie tintje. En als ik ben geweest, krijg ik van hen complimenten. Iedereen voelt zich beter met een kleurtje. Er zijn ook wel mensen die mijn huidskleur niet mooi vinden. Of mensen die de risico’s van de zonnebank te groot vinden. Maar zolang ze mijn mening respecteren, respecteer ik ook die van hen.


UV-straling is schadelijk voor je huid, ongeacht of die nou uit de zon of uit de zonnebank komt. Als je verstandig met je huid wil omgaan, dan hier wat tips.

Smeren
Smeer dagelijks (en idealiter om de 2 à 3 uur) met zonnebrandcrème. Ook in de winter. Gebruik genoeg crème , anders valt de beschermingsfactor lager uit en ben je niet voldoende beschermd. Met factor 30 word je ook bruin – en blijf je dat langer . En nee, van zonnebrandcrème krijg je geen kanker.

Slikken
Met 15 tot 30 minuten in de buitenzon maak je écht genoeg vitamine D aan. Ook ‘s winters. De zonnebank brengt vooral veel gezondheidsschade toe, en is geen veilige manier om vitamine D aan te maken, omdat je in een korte tijd aan een flinke dosis uv-straling blootgesteld wordt. Denk je een vitamine D-tekort te hebben? Ga dan naar je huisarts of slik supplementen. Die zijn wél veilig en makkelijk te doseren.

Moedervlekken checken
Bij vroege detectie van een kwaadaardige moedervlek (melanoom) is de kans op overleving bijna 100 procent. Je huid regelmatig (zelf) onderzoeken is daarom belangrijk. Daar kun je deze checklist voor gebruiken. Verdacht plekje gespot? Ga dan zo snel mogelijk naar je huisarts.