Tien dingen die je altijd al wilde vragen aan een plastisch chirurg

Volgens Kylie Jenner was 2016 het jaar van ontdekkingen. Daar ben ik het helemaal mee eens. Het was het jaar waarin we onze eigen levens vergeleken met de overdadige levens van instagrammodellen en socialmediasterren. We ontdekten dat we minder Range Rovers bezitten dan zij, dat we geen Cartier-armbanden dragen die evenveel kosten als een jaar studeren, en niet zo overdrijven met regelmatige lipinjecties en grote cosmetische ingrepen. Naast het feit dat ik me veel te vaak overgeef aan de chaotische tornado van vreemde en luxueuze schoonheidsregimes, kan ook ik spreken van momenten in 2016 waarop ik niet het gevoel had dat ik me kon meten aan al die beruchte schoonheidsgoeroes op social media. En zoals duizenden andere jonge vrouwen, heb ik ook overwogen om wat aan mijn uiterlijk te laten doen. Ik heb daar echter vanaf gezien vanwege alle horrorverhalen over mislukte operaties.

Volgens Self magazine is het aantal lipvergrotende behandelingen in de VS sinds 2000 met 43 procent gestegen. Gemiddeld werd er in 2015 om de twintig minuten een lip opgespoten.

Om meer te weten te komen over de populariteit van plastische chirurgie, sprak ik af met Dr. Martin Jugenburg van het Instituut voor Plastische Chirurgie in het Canadese Toronto. Hij duikt regelmatig op in Canadese roddelbladen en talkshows als etalk, en is volgens de Canadese ratingsite voor dokters RateMD een van de beste plastische chirurgen van Toronto, dus moet hij er wel alles over weten.

VICE: Heb je weleens iemand gezien die er zo onaantrekkelijk uitzag dat je dacht dat het een onbegonnen zaak was?
Dr. Jugenburg: Nee, eerlijk gezegd is dat idee gecreëerd bij realityprogramma's op de televisie, die bedoeld zijn om te shockeren, maar zo werkt het helemaal niet.

Beoordeel je mensen op hun uiterlijk als je over straat loopt?
Nee, ik geef mensen geen cijfer als ik op straat loop. Natuurlijk zie ik onbewust aan mensen wat ze aan zichzelf zouden kunnen veranderen, dat is nou eenmaal mijn baan. Maar het is niet iets waar ik altijd mee bezig ben.

Wat waren de grootste borsten die je iemand ooit gegeven hebt?
Groot, heel groot. 800cc, en daarbij heb ik nog eens meer saline ingespoten. Voor de duidelijkheid: 800cc wordt gezien als enorm voor implantaten, ze waren echt heel groot.

Komen er veel jonge vrouwen bij je langs die eruit willen zien als modellen en socialmediaberoemdheden?
Laat ik eerst beginnen met de Kardashians. Ik vind het een geweldige familie, en ik ben altijd erg onder de indruk van de manier waarop zij hun lichaam kunnen veranderen met behulp van natuurlijke contouring. Dus ja, we praten veel over de Kardashians. Op mijn Snapchat richt ik me ook op onrealistische verwachtingen die mensen zoals de Kardashians scheppen. Maar zij zijn lang niet de enige, je ziet al die modellen op Instagram totaal onrealistische foto's plaatsen. Je weet niet of het door het licht, de aangenomen pose of Photoshop komt dat ze er zo goed uitzien.

Ik denk dat social media een negatief effect kunnen hebben en dat merk ik elke dag. Ik probeer mensen te laten zien dat het niet normaal is en dat is ook de reden waarom ik op Snapchat zit. Ik laat zien wat echt is, wat normaal is, en wat niet normaal is. Ik denk dat mensen zo een behandeling zien zoals-ie is. Wanneer ze mijn werk nog niet hebben gezien, vertel ik ze dat me moeten opzoeken op social media, zodat ze begrijpen wat ik voor ze kan doen. Ik vind de Kardashians geweldig. Kim Kardashian, bij dezen een bericht van mij, bedankt voor alle Braziliaanse billifts die ik dankzij jou heb uitgevoerd! Dankjewel! Aan de andere kant ben ik veel van mijn tijd bezig met het uitleggen aan mensen wat ik kan en wat ik niet kan, hoe een Braziliaanse billift er bij hun lichaam uit zal komen te zien, en dat het resultaat lang niet altijd hetzelfde zal zijn als bij Kim Kardashian. Maar Kim, heel erg bedankt voor alles. Kim is een van mijn beste vrienden. Ze levert me een hele boel patiënten op!

Je maakt veel gebruik van Snapchat. Denk je dat dit soort gebruik van social media, waarmee je laat zien hoe de behandelingen gaan, patiënten de realiteit van de ingrepen laat inzien?
Ik denk dat je op deze manier de behandeling kan laten zien voor wat het is. Als ze mijn werk nog niet hebben gezien, vertel ik patiënten altijd dat ze me moeten opzoeken op social media zodat ze kunnen inzien wat ik allemaal kan doen.

Geeft u niet toe dat je voor plastische ingrepen kiest om indruk te maken op andere mensen?
Dat geef ik niet toe, dat is belachelijk. Plastische chirurgie is corrigerende chirurgie. Kinderen hebben bijvoorbeeld oorcorrecties en waarom zouden kinderen op school jarenlang gepest moeten worden vanwege hun oren en moeten leren om hun lichaam te accepteren wanneer je ook een simpele behandeling kan toepassen en zo'n kind dan hier de deur uit kan lopen en nooit meer gepest zal worden?

Hoe ziet schoonheid eruit, volgens een plastisch chirurg?
Het schoonheidsideaal is in het leven geroepen door Griekse goden als Venus, en het draait eigenlijk allemaal om proporties. Naar mijn mening is de schoonheid van vandaag de dag verdraaid. Er is iets dat de gulden snede genoemd wordt, en dat is de wiskundige vergelijking van schoonheid – hoe dingen gezien worden als schoonheid in zekere patronen past. Tegenwoordig werkt het iets anders. De dingen die je ziet op Instagram, de Kardashians, Nicki Minaj, zij passen niet in binnen de gulden snede. Het enge daarvan voor mensen zoals ik is dat mensen hen als mooi beschouwen. Dat is het niet, het is disproportioneel. Wanneer je lichaam disproportionele verhoudingen heeft, dan gaat dat er belachelijk uitzien. Maar dat belachelijke wordt nu beschouwd als normaal. Schoonheid is wat je om je heen ziet. Door al die beroemde mensen die zichzelf zo erg laten zien, denken mensen dat dat normaal is. Een tijd geleden vroeg een patiënt aan mij of ik een natuurlijk uitziende borstvergroting bij haar wilde doen. Daarna liet ze een foto zien. Op die foto stond Victoria Beckham. Ik weet niet of je ooit de borsten van Victoria Beckham hebt gezien, maar die zijn niet normaal. Ik heb nu geleerd dat wanneer mensen tegen mij zeggen dat ze een natuurlijk uitziende borstvergroting willen, ik altijd aan hen vraag hoe zij vinden dat 'natuurlijk' eruitziet.

Hoe denk je over mensen die kiezen voor goedkopere plastische chirurgie, bijvoorbeeld in Mexico?
Als je op zoek bent naar goedkope plastische chirurgie, dan zal je die ook zeker vinden. Zo simpel is het. Het probleem met medisch toerisme is niet dat daar alleen maar slechte dokters zijn; er zijn over de hele wereld goede dokters. Ik kan niet zeggen dat er alleen op bepaalde plekken goede plastisch chirurgen wonen. Dat zou heel raar zijn. Er zijn goede dokters in Brazilië, China, Duitsland, waar dan ook. Het probleem is wanneer je naar het onbekende gaat, je niet weet hoe de dingen er daar aan toegaan. Wanneer je dus naar een plek als de Caraïben gaat, neem je bepaalde dingen voor lief.

De regels en standaarden waarmee we in de medische wereld werken in Canada zijn niet overal hetzelfde. Wanneer je dus naar de Caraïben gaat, en je ziet een dokter en een medische werkplek, denk je dat alles vast wel in orde is, maar misschien is dat helemaal niet zo. Stel je voor, je hebt iemand gevonden op een Caraïbisch eiland, en er gaat tijdens de operatie iets mis, dan word je overgeplaatst naar een lokaal ziekenhuis. Wil je echt in een lokaal ziekenhuis liggen als je weet hoe het ook bij ons kan gaan? En wanneer er bijvoorbeeld iets bijgewerkt moet worden wanneer je alweer terug bent, kan je niet hier terecht. De chirurgen hier zullen je terugsturen naar de chirurg die de operatie heeft uitgevoerd. Al het geld dat je in eerste instantie dacht te besparen ben je dan alsnog kwijt.

Ik zag ooit eens een patiënt die een borstvergroting had laten doen in Oekraïne, en de dokter had haar borsten geïnjecteerd met een een of andere substantie. Uiteindelijk heb ik haar borsten moeten amputeren. Die behandeling was zeker illegaal geweest in Canada. Dit was een gecertificeerde dokter in een ander land waar zijn manier van werken normaal en acceptabel was. Er is ook een juridisch aspect dat ongemakkelijk is om over te praten. Hier heb je Big Brother die over je schouder meekijkt, je moet ervoor zorgen dat alles goed gaat. Wanneer je dat niet hebt in een ander land, maakt het ze niet echt uit. Wanneer iets fout gaat, zullen de dokters zich geen zorgen maken en terugkomen om het goed te maken. Ze maken zich niet zo druk om medische wanpraktijken.

Als dokter moet je de patiënten over hun onvolkomenheden vertellen en vervolgens beloof je ze dat je met een behandeling die oneffenheden weg kan halen, zodat je ze tot een mooi persoon maakt. Denk je dat –
Ik onderbreek je even. Nee. Wanneer mensen naar me toekomen, komen ze met problemen. Ik vertel ze niet wat er fout aan hun lichaam is en wanneer ze me vragen: "Wat kan ik nog meer doen?" Zal mijn antwoord zijn: "Ik kan een miljoen dingen, maar wat zijn de dingen waarmee je zit?" Ik ben er niet om jou te vertellen wat ik denk dat mooi is. Ik ben er om te helpen met de dingen waarmee je zit. Dus nee, misschien doen andere mensen dat wel, maar ik vertel nooit aan mensen wat mooi is en wat niet. Ik doe veel borstvergrotingen, en patiënten vragen mij vaak wat een goede maat is, of ze voor wat groter of kleiner moeten gaan, of ze vragen of ik het mooi vind. Dan vertel ik ze dat het niet uitmaakt wat ik mooi vind. Jij bent degene die in de spiegel kijkt, jij moet er blij mee zijn, dus kies wat jij wilt.

Komen er ook mensen langs die verwachten om "gerepareerd" te worden omdat ze niet tevreden zijn met zichzelf? Is het een probleem dat te maken heeft met zelfvertrouwen?
We praten niet veel over problemen met het zelfvertrouwen, omdat ik niet denk dat veel patiënten van mij problemen met hun zelfvertrouwen hebben. Er komen niet veel mensen bij mij langs die zeggen: "Hee luister, ik ben niet blij met mezelf. Ik ben depressief. Ik wil me beter voelen." Heel soms komt het voor dat ik zulke patiënten krijg. Ik zeg dan tegen ze: "Luister, ik verander je lichaam, maar ik verander niets aan je gedachten. Begrijp dus dat ik niet de dokter ben voor je psychische problemen. Ik ben er voor de zichtbare dingen, maar ik verander jouw beeld van jezelf niet."